domingo, 13 de abril de 2008

Investidura y nuevo gobierno

Acaban de terminar las sesiones del debate de investidura del nuevo Presidente del Gobierno, que ya lo fue durante los últimos cuatro años.

Acaba también de comunicarnos la composición de su nuevo gobierno.

Acaba por tanto una semana intensa, políticamente hablando, y de enorme transcendencia para el futuro inmediato de los españoles.

Durante el debate de investidura, Rodríguez Zapatero habló bajo el hilo conductor de lo que él denomino “mi idea de España”. Por cierto a diferencia de su discurso de hace cuatro años, ahora sí cito la palabra España, y bastantes veces. En el 2004 no la tocaba: o no quería o no le dejaban sus antiguos socios.

Entre sus primeras palabras escuchamos paz, cambio climático y lucha contra la pobreza. Le seguirían conceptos dentro de su idea de España, como país próspero, decente y de ciudadanos solidarios. Hasta aquí palabras bien sonantes y buenas intenciones. Como le dijo Rajoy, “conceptos vaporosos”.

Lo que no escuchamos en sus diversas intervenciones, y lo seguí durante dos días, fueron los procedimientos, los planes y las propuestas para abordar temas de urgencia e importancia, que sí menciono, como su interés por reforzar la capacidad de crecimiento en cuanto a la política económica, o un gran acuerdo económico y social.

Habló de los accidentes en carretera, pero olvidó los muertos en la mar, que en lo que va de año ya superan los 17.

Comprometió el pleno desarrollo de la ley de dependencia, pero olvidó decir que hace año y medio que entró en vigor pero nadie ha percibido cantidad económica alguna.

Prometió reactivar el sector inmobiliario y dijo estar en disposición de hacer que se construyan un millón y medio de viviendas protegidas, eso sí, ojo al dato, en 10 años.

Anunció varias conferencias de presidentes con las Comunidades Autónomas: para la lucha contra la violencia de género, la educación... Es decir, más fotos y márketing, que a la vista del resultado electoral es lo políticamente rentable.

Nuestro Partido respondió anunciando la profunda desconfianza que produce este discurso, más que por su poca concreción, por su pasado, por el poco crédito de la palabra dada y en definitiva, por las credenciales de quien las pronunció. Como se le dijo, parece más preocupado por disimular la gravedad de la situación que en ponerle remedio.

Al acto de investidura ha seguido el anuncio de nuevo gobierno. Aquí daría para otro artículo. Sólo algunas y breves reflexiones:

Escuchamos del Presidente mucho compromiso con el cambio climático, y desaparece el Ministerio de Medio ambiente, o mejor dicho, lo fusiona con Agricultura y Pesca.

Se premian más las lealtades personales que la eficacia y la buena gestión. Véanse los casos de la Ministra de Fomento, la más criticada, reprobada y discutida. Continúa.

Lo mismo podríamos decir del Ministro de Justicia o del de Exteriores.

A pesar de todo, les deseo suerte y muchos aciertos. Y para esta Legislatura, que se cumpla la voluntad de llegar a los grandes consensos en los temas de Estado. Que los dos principales partidos nacionales, que representan con sus votos al 92% de los españoles siempre estampen su firma en estos pactos. Lo deseamos muchos y lo demanda la situación.

__________________________________________________________________

Investidura e novo goberno

Acaban de terminar as sesións do debate de investidura do novo Presidente do Goberno, que xa o foi durante os últimos catro anos.

Acaba tamén de comunicarnos a composición do seu novo goberno.

Acaba xa que logo unha semana intensa, politicamente falando, e de enorme transcendencia para o futuro inmediato dos españois.

Durante o debate de investidura, Rodríguez Zapatero falou baixo o fío condutor do que el denomino “a miña idea de España”. Por certo a diferenza do seu discurso de fai catro anos, agora si cito a palabra España, e bastantes veces. No 2004 non a tocaba: ou non quería ou non lle deixaban os seus antigos socios.

Entre as súas primeiras palabras escoitamos paz, cambio climático e loita contra a pobreza. Seguiríanlle conceptos dentro da súa idea de España, como país próspero, decente e de cidadáns solidarios. Ata aquí palabras ben sonantes e boas intencións. Como lle dixo Rajoy, “conceptos vaporosos”.

O que non escoitamos nas súas diversas intervencións, e seguino durante dous días, foron os procedementos, os plans e as propostas para abordar temas de urxencia e importancia, que si menciono, como o seu interese por reforzar a capacidade de crecemento en canto á política económica, ou un gran acordo económico e social.

Falou dos accidentes na estrada, pero esqueceu os mortos na mar, que no que vai de ano xa superan os 17.

Comprometeu o pleno desenvolvemento da lei de dependencia, pero esqueceu dicir que fai ano e medio que entrou en vigor pero ninguén percibiu cantidade económica algunha.

Prometeu reactivar o sector inmobiliario e dixo estar en disposición de facer que se constrúan un millón e medio de vivendas protexidas, iso si, ollo ao dato, en 10 anos.

Anunciou varias conferencias de presidentes coas Comunidades Autónomas: para a loita contra a violencia de xénero, a educación... É dicir, máis fotos e mercadotecnia, que á vista do resultado electoral é o politicamente rendible.

O noso Partido respondeu anunciando a profunda desconfianza que produce este discurso, máis que pola súa pouca concreción, polo seu pasado, polo pouco crédito da palabra dada e en definitiva, polas credenciais de quen as pronunciou. Como se lle dixo, parece máis preocupado por disimular a gravidade da situación que en pórlle remedio.

Ao acto de investidura seguiu o anuncio de novo goberno. Aquí daría para outro artigo. Só algunhas e breves reflexións:

Escoitamos do Presidente moito compromiso co cambio climático, e desaparece o Ministerio de Medio ambiente, ou mellor dito, fusiónao con Agricultura e Pesca.

Prémianse máis as lealdades persoais que a eficacia e a boa xestión. Véxanse os casos da Ministra de Fomento, a máis criticada, reprobada e discutida. Continúa.

O mesmo poderiamos dicir do Ministro de Xustiza ou do de Exteriores.

A pesar de todo, deséxolles sorte e moitos acertos. E para esta Lexislatura, que se cumpra a vontade de chegar aos grandes consensos nos temas de Estado. Que os dous principais partidos nacionais, que representan cos seus votos ao 92% dos españois sempre estampen a súa firma nestes pactos. Desexámolo moitos e demándao a situación.

3 comentarios:

Anónimo dijo...

El nuevo Gobierno que nos presenta ZP confirma lo que nos temíamos. Este radical se ha crecido y ahora se va a lanzar a saco a imponer sus ideas a la sociedad.

Las primeras conclusiones son desesperanzadoras:

1 - Le importa un bledo la situación económica de España, la economía no va con él porque eso no lo considera política sino que todos los males son culpa de EEUU, y cuando EEUU solucione sus problemas, España también, por tanto a gastar que son tres días.
2 - Está obsesionado con pasar a la historia como "el primero en ..." y es la única justificación que apoya el nombramiento de la Ministra de Defensa, le importa un bledo su aptitud o capacidad, solo que es mujer, y eso ya compensa el que incluso en su partido hubiese otras candidatas realmente preparadas para el puesto, (eso y que su marido es el que susurra al oído de ZP).

3 - No cree en su partido, la mayoría de sus ministros no tienen carnet del PSOE, y se ha cargado a alguno como Caldera al que ha mandado a hacer compañía a Pepiño que también quería ser ministro.
Hay que reconocerle que sabe muy bien lo que tiene a su lado en el PSOE.

4 - Ha preparado un Gobierno para cambiar España, sí o sí, piense u opine lo que opine el PP, y la primera trampa no nos olvidemos será consensuar la política judicial y nos hará lo mismo que con el pacto contra el terrorismo: Darnos por el ....
Con un TC mirando para otro lado conseguirá cambiar las leyes como le apetezca, y con ello que la constitución devenga obsoleta, inútil.
Después el guión está escrito: LA REPUBLICA Y EL FEDERALISMO.

5 - El Ministerio de Igualdad en manos de una folclórica es el esperpento del siglo, y nos vamos a enterar de lo que es igualdad y sectarismo para estos progres.

6 – Y el Progre Miguel en Industria …. ENDESAS veredes amigo sancho.

Anónimo dijo...

O sea que ahora sale Corosco con un calendario para aprobar el PXOM
Pero si ya has dado fechas por un tubo y no has cumplido ninguna.
Ahora vienes con tu sonrisa hipócrita como si no hubiera pasado nada cuando eres el culpable junto con Besteiro y Liñares I el Recalificador de tenerlo parado años y años.
Dimite ya

Anónimo dijo...

Orozco es una presona Optimista, que todos los dias se levanta pensando "Borrón y cuenta nueva".

Para el no pasa el tiempo, ni se extresa, y si hay que cambiar unas fechas, pues se cambian, no se nos va a quitar el sueño por tres dias o siete años.

Ya saben aquello de los mandamientos:
1º: El Jefe no duerme: Piensa

Pues eso, esta "meditando" el PXOM.