miércoles, 21 de agosto de 2013

Al volante

Estamos en verano, muchos de vacaciones y las noticias sobre accidentes en operaciones de salida y regreso son actualidad. Reflexionando sobre estos temas aparcamos los problemas que han ocupado artículos anteriores. Hago muchos kilómetros al cabo del año y de ellos y las horas al volante, algunas lecciones he aprendido.

Siempre me gustó conducir y tengo a mis espaldas más de un millón de kilómetros. Pero también, y lo digo con absoluta seguridad, en poco se parecen las formas de conducción y de comportamiento de los años en que empezaba a conducir a los tiempos actuales. Sin entrar en las diferencias relacionadas con la evolución de las mecánicas y de la seguridad de los vehículos, ni tampoco de las características de las carreteras, hay algunos comportamientos actuales que me gustaría comentar.

Hoy es habitual que la mayoría de los vehículos que circulan por autovías y autopistas lo hagan a velocidades entorno a los 120 Km/h. También lo es que muchos conductores utilicemos los dispositivos de velocidad de crucero programada para no pasarnos de estos límites, siempre en condiciones de poca intensidad de tráfico. Pues bien, llama mucho la atención que cuando nos acercamos poco a poco a un vehículo e iniciamos la maniobra de adelantamiento, éste comienza a aumentar su velocidad, obligándonos a incrementar más la nuestra con el riesgo de rebasar los límites legales o a desistir de la maniobra y volver al carril derecho. ¿Será un acto reflejo o un comportamiento de la personalidad de muchos conductores?

También podemos preguntarnos por qué en las vías con tres o más carriles, especialmente en las entradas y salidas de las grandes ciudades, los carriles derechos están casi vacíos, por qué la mayoría de conductores ocupan los centrales o los situados a la izquierda, con el consiguiente peligro para la circulación.

Finalmente, y sólo por falta de espacio, recordar a todos aquellos que realizan conducción temeraria, se pegan a ti enviándote un mensaje de que apures o te empujo, adelantan por la derecha, o se cierran delante tuya una vez que te han rebasado, como queriéndote decir, mira que coche tengo o algo parecido.

Para mí todas estas y otras conductas similares al volante son propias de falta de educación vial y también de la otra, poca madurez, pero sobre todo irresponsabilidad y desdoblamiento de la personalidad en cuanto nos ponemos al volante.

Las campañas de concienciación de Tráfico son necesarias y han dado buenos resultados, pero posiblemente serían necesarias otras que pusieran en evidencia estas conductas. Seguramente si nos viésemos reflejados en un spot televisivo, seríamos capaces de identificarnos en alguna de estas situaciones y por consecuencia ruborizarnos de lo que consciente o inconscientemente hacemos con demasiada frecuencia. 

Al volante las tonterías se pagan, muchas veces con la propia vida, pero también con la de los demás. Mejorando el respeto y la educación en las carreteras también mejoramos nuestra sociedad.


Ao volante


Estamos no verán, moitos de vacacións e as noticias sobre accidentes en operacións saída e regreso son actualidade. Reflexionando sobre estes temas aparcamos os problemas que ocuparon artigos anteriores. Fago moitos quilómetros ao cabo do ano e deles e as horas ao volante, algunhas leccións apresas.

Sempre me gustou conducir e teño ás miñas costas mais dun millón de quilómetros. Pero tamén, e dígoo con absoluta seguridade, en pouco se parecen as formas de condución e de comportamento dos anos en que empezaba a conducir aos tempos actuais. Sen entrar nas diferenzas relacionadas coa evolución das mecánicas e da seguridade dos vehículos, nin tampouco das características das estradas, hai algúns comportamentos actuais que me gustaría comentar.

Hoxe é habitual que a maioría dos vehículos que circulan por autovías e autopistas fágano a velocidades contorna aos 120 Km./h. Tamén o é que moitos condutores utilicemos os dispositivos de velocidade de cruceiro programada para non pasarnos destes limites, sempre en condicións de pouca intensidade de tráfico. Pois ben, chama moito a atención que cando nos achegamos aos poucos a un vehículo e iniciamos a manobra de adiantamento, este comeza a aumentar a súa velocidade, obrigándonos a incrementar máis a nosa co risco de pasar os límites legais ou a desistir da manobra e volver ao carril dereito. Será un acto reflexo ou un comportamento da personalidade de moitos condutores?

Tamén podemos preguntarnos por que nas vías con tres ou mais carrís, especialmente nas entradas e saídas das grandes cidades, os car carrís dereitos están case baleiros, por que a maioría de condutores ocupan os centrais ou os situados á esquerda, co conseguinte perigo para a circulación.

Finalmente, e só por falta de espazo, recordar a todos aqueles que realizan condución temeraria, péganse a ti enviándoche unha mensaxe de que apures ou che empuxo, adiantan pola dereita, ou se pechan diante túa unha vez que che pasaron, como queréndoche dicir, mira que coche teño ou algo parecido.

Para min todas estas e outras condutas similares ao volante son propias de falta de educación vial e tamén da outra, pouca madurez, pero sobre todo irresponsabilidade e desdobramento da personalidade en canto nos poñemos ao volante.

As campañas de concienciación de Tráfico son necesarias e deron bos resultados, pero posiblemente serían necesarias outras que puxesen en evidencia estas condutas. Seguramente se nos vísemos reflectidos nun spot televisivo, seriamos capaces de identificarnos nalgunha destas situacións e a consecuencia ruborizarnos do que consciente ou inconscientemente facemos con demasiada frecuencia. 

Ao volante as tonterías páganse, moitas veces coa propia vida, pero tamén coa dos demais. Mellorando o respecto e a educación nas estradas tamén melloramos a nosa sociedade.

0 comentarios: