miércoles, 9 de enero de 2019

Propósitos

Acaba de comenzar un nuevo año y estamos en días de nuevos propósitos para cumplir durante el año. Los más generalizados: ir al gimnasio, apuntarse a clases de idiomas, comenzar una dieta sana, perder kilos, ordenar la casa, dejar de fumar, ahorrar... Listas con cosas con las que nos proponemos cada comienzo de año ser más felices. Listas que un alto porcentaje de personas irán reduciendo con el paso de los meses y que ya en febrero sufrirá las primeras bajas, en ocasiones por ponernos el listón muy alto o bien por falta de constancia.

La recomendación de los expertos, como en otros aspectos de la vida, se basa en no abarcar más de lo que podemos acometer. Mejor pocos propósitos y llevarlos a buen fin que una larga lista que acabará siendo de fracasos. Seamos realistas, concretemos al máximo nuestros retos y dejemos de lado todo lo que no sea tangible y no esté en nuestras manos cumplir.

Todos queremos ser más felices, mejores personas y un largo etcétera de abstracciones que planteadas como tales propósitos son fracasos antes de empezar. Por vivir en Lugo y tener todos los días delante de nuestras narices impresionantes vestigios con más de 2.000 años de antigüedad puede que nuestros propósitos se acerquen a los de aquellos romanos que tenían otro tipo de metas al comenzar cada año: pedir perdón a sus enemigos, que trasladado a nuestros tiempos actuales sería algo así como empezar el año siendo buenas personas.

Hasta aquí lo que como personas y cada uno bajo sus circunstancias y situaciones personales quiera y pueda hacer, pero y como sociedad, de forma colectiva, ¿qué propósitos nos podrían beneficiar más? ¿qué y quiénes pueden mejorar nuestras vidas? Son muchas las variables, pero como persona que participa activamente en la vida política, consciente de la importancia de cada una de las decisiones que toma un gobierno o un Parlamento y de su repercusión en los ciudadanos me atreveré a proponer dos únicos propósitos que quisiera ver puestos en práctica en 2019.

El primero, una mayor y mejor capacidad de dialogo entre el conjunto de las fuerzas políticas. Verdadera voluntad de sentarse en una mesa para buscar acuerdos pensando en el interés general y no exclusivamente en el rédito electoral.

El segundo, que en todos los planteamientos, vengan del gobierno o de la oposición, lo que impere sea la cordura. Cordura viene de cuerdo, que nuestro diccionario define como prudencia, sensatez o buen juicio. 

Mayor capacidad de dialogo y cordura, dos propósitos aparentemente obvios que todos los partidos y gobernantes deberían fijarse como prioritarios e irrenunciables en su lista para cumplir desde ahora hasta el próximo 31 de diciembre.


Propósitos

Acaba de comezar un novo ano e estamos en días de novos propósitos para cumprir durante o ano. Os máis xeneralizados: ir ao ximnasio, apuntarse a clases de idiomas, comezar unha dieta sa, perder quilos, ordenar a casa, deixar de fumar, aforrar... Listas con cousas coas que nos propoñemos cada comezo de ano ser máis felices. Listas que unha alta porcentaxe de persoas irán reducindo co paso dos meses e que xa en febreiro sufrirá as primeiras baixas, en ocasións por poñernos o listón moi alto ou ben por falta de constancia.

A recomendación dos expertos, como noutros aspectos da vida, baséase en non abarcar máis do que podemos acometer. Mellor poucos propósitos e levalos a bo fin que unha longa lista que acabará sendo de fracasos. Sexamos realistas, concretemos ao máximo os nosos retos e deixemos de lado todo o que non sexa tanxible e non estea nas nosas mans cumprir.

Todos queremos ser máis felices, mellores persoas e un longo etcétera de abstraccións que expostas como tales propósitos son fracasos antes de empezar. Por vivir en Lugo e ter todos os días diante dos nosos narices impresionantes vestixios con máis de 2.000 anos de antigüidade poida que os nosos propósitos achéguense aos daqueles romanos que tiñan outro tipo de metas ao comezar cada ano: pedir perdón aos seus inimigos, que trasladado aos nosos tempos actuais sería algo así como empezar o ano sendo boas persoas.

Ata aquí o que como persoas e cada un baixo as súas circunstancias e situacións persoais queira e poida facer, pero e como sociedade, de forma colectiva, que propósitos poderíannos beneficiar máis? que e quen poden mellorar as nosas vidas? Son moitas as variables, pero como persoa que participa activamente na vida política, consciente da importancia de cada unha das decisións que toma un goberno ou un Parlamento e da súa repercusión nos cidadáns atrevereime a propoñer dous únicos propósitos que quixese ver postos en práctica en 2019.

O primeiro, unha maior e mellor capacidade de dialogo entre o conxunto das forzas políticas. Verdadeira vontade de sentar nunha mesa para buscar acordos pensando no interese xeral e non exclusivamente no rédito electoral.

O segundo, que en todas as formulacións, veñan do goberno ou da oposición, o que impere sexa a cordura. Cordura vén de cordo, que o noso dicionario define como prudencia, sensatez ou bo xuízo. 

Maior capacidade de dialogo e cordura, dous propósitos aparentemente obvios que todos os partidos e gobernantes deberían fixarse como prioritarios e irrenunciables na súa lista para cumprir desde agora ata o próximo 31 de decembro.

0 comentarios: