miércoles, 13 de enero de 2016

Entre Francia y Portugal

El año 2016 ha comenzado hace escasas dos semanas y ya han sido muchas las noticias que nos anuncian momentos de gran incertidumbre y preocupación. Negativas al pacto entre fuerzas políticas constitucionalistas, maniobras en el parlamento catalán para continuar con la hoja de ruta independentista que deja en herencia Artur Mas, inicio del juicio por el caso Nóos, entre otras.

Mientras desde la presidencia del gobierno en funciones se hacen llamamientos sensatos para tratar de formar una gran coalición entre los partidos que pueden tener en común la defensa de nuestra constitución y del interés general de España, desde el partido socialista, su secretario general hace oídos sordos y solamente parece preocuparse por su futuro personal y por ganar tiempo para clarificar sus posibilidades dentro de su formación.

Al mismo tiempo el señor Sánchez se desplazaba a Lisboa para desde allí anunciar lo que era un secreto a voces, su apuesta por un pacto entre fuerzas que el llama progresistas, pero que en realidad son un batiburrillo de ideologías con el objetivo de terminar con España.

Sánchez habla de una solución que siga el modelo portugués, y es aquí donde quiero recordar que son muchas las cosas que separan las realidades y escenarios políticos de ambos países.

En Portugal no existen políticos con ideologías separatistas o rupturistas. No hay territorios que deseen la independencia. En Portugal se rechazó hace años, mediante referéndum, un sistema autonómico similar al que existe en España. En esto también nos diferenciamos de nuestro vecino por el norte, Francia, que posee una estructura administrativa muy centralizada.

Las aventuras separatistas no van con Portugal ni con Francia. En Portugal han sufrido una dictadura de derechas y una revolución de signo contrario, guerras con pérdidas de territorios en sus colonias. No quieren oír hablar de referéndum que burle la constitución ni verse inmersos en experimentos separatistas. Francia también ha visto a lo largo de su historia como las guerras ponían a prueba la unidad de los franceses. Ahora es el terrorismo el que nuevamente recibe una respuesta sin fisuras de su gobierno, del pueblo francés y de sus políticos.

En Portugal y en Francia a pesar de las discrepancias y de las diferencias ideológicas, los portugueses y los franceses son ante todo ciudadanos que se sienten orgullosos de serlo en sus países.

En España, por desgracia todavía hay personas que siguen guardando rencor y parecen no haber sabido o querido superar los errores del pasado. Hay políticos que fomentan el separatismo y el odio a la nación española. Hay líderes que solo piensan en clave de revancha aunque con ello perjudiquen a toda una sociedad.

Por estas y otras razones, lo que propone Sánchez, nada tiene que ver con las soluciones políticas aplicadas en Portugal o en otros países europeos. Lo que nos está proponiendo es una fórmula para desalojar del poder al partido vencedor sin importar el precio que paguemos por ello. Es la fórmula de la revancha.

Entre Francia e Portugal

O ano 2016 comezou fai escasas dúas semanas e xa foron moitas as noticias que nos anuncian momentos de gran incerteza e preocupación. Negativas ao pacto entre forzas políticas constitucionalistas, manobras no parlamento catalán para continuar coa folla de ruta independentista que deixa en herdanza Artur Mas, inicio do xuízo polo caso Nóos, entre outras.

Mentres desde a presidencia do goberno en funcións fanse chamamentos sensatos para tratar de formar unha gran coalición entre os partidos que poden ter en común a defensa da nosa constitución e do interese xeral de España, desde o partido socialista, o seu secretario xeral fai oídos xordos e soamente parece preocuparse polo seu futuro persoal e por gañar tempo para clarificar as súas posibilidades dentro da súa formación.

Ao mesmo tempo o señor Sánchez desprazábase a Lisboa para desde alí anunciar o que era un segredo a voces, a súa aposta por un pacto entre forzas que o chama progresistas, pero que en realidade son un batiburrillo de ideoloxías co obxectivo de terminar con España.

Sánchez fala dunha solución que siga o modelo portugués, e é aquí onde quero lembrar que son moitas as cousas que separan as realidades e escenarios políticos de ambos os países.

En Portugal non existen políticos con ideoloxías separatistas ou ruturistas. Non hai territorios que desexen a independencia. En Portugal rexeitouse hai anos, mediante referendo, un sistema autonómico similar ao que existe en España. Nisto tamén nos diferenciamos do noso veciño polo norte, Francia, que posúe unha estrutura administrativa moi centralizada.

As aventuras separatistas non van con Portugal nin con Francia. En Portugal sufriron unha ditadura de dereitas e unha revolución de signo contrario, guerras con perdas de territorios nas súas colonias. Non queren oír falar de referendo que burle a constitución nin verse inmersos en experimentos separatistas. Francia tamén viu ao longo da súa historia como as guerras poñían a proba a unidade dos franceses. Agora é o terrorismo o que novamente recibe unha resposta sen fisuras do seu goberno, do pobo francés e dos seus políticos.

En Portugal e en Francia a pesar das discrepancias e das diferenzas ideolóxicas, os portugueses e os franceses son ante todo cidadáns que senten orgullosos de selo nos seus países.

En España, por desgraza aínda hai persoas que seguen gardando rancor e parecen non saber ou querer superar os erros do pasado. Hai políticos que fomentan o separatismo e o odio á nación española. Hai líderes que só pensan en clave de desquite aínda que con iso prexudiquen a toda unha sociedade.

Por estas e outras razóns, o que propón Sánchez, nada ten que ver coas solucións políticas aplicadas en Portugal ou noutros países europeos. O que nos esta propoñendo é unha formula para desaloxar do poder ao partido vencedor sen importar o prezo que paguemos por iso. É a fórmula do desquite.

1 comentarios:

Anónimo dijo...

Caray en Portugal se permiten referendums?... pues si que hay que aprender si...