domingo, 22 de noviembre de 2009

Saber priorizar

Gobernar es tomar decisiones, y yo añado que también es saber priorizar.

En tiempos de recursos escasos y de crisis económica generalizada en todo el territorio español, los ayuntamientos son las administraciones más afectadas. Por ello, el gobierno de España dijo que aprobaba y ponía en marcha, primero, el Plan de Inversión Local y, ahora, el Fondo Estatal de Inversión Local (FIEL). La finalidad anunciada era sacar del paro a miles de desempleados.

No recordaré, aquí y ahora, que estas medidas fueron calificadas de pan para hoy y hambre para mañana. Después vinieron los ya famosamente sobredimensionados carteles de dichas obras y el levantamiento de aceras por España adelante, hubiera poca, mucha o nada de necesidad: véase aquí en Lugo el ejemplo más cercano con la Avenida de Ramón Ferreiro. Había que hacer ruido y levantar polvo, que se notara actividad. Y eso vive Dios que lo han conseguido.

Ahora con el segundo de estos fondos el Ayuntamiento de Lugo presentó hace unos días, de palabra no vayamos a gastar papel, una propuesta para invertir más de 10 millones de euros. De todas las obras que se pretenden acometer, llama la atención, al menos a este humilde servidor, que en sólo dos conceptos se gaste casi todo el botín: cerrar el Parque Rosalía de Castro con verja (2.400.000€) y adquirir los elementos para dotaciones del futuro Museo Interactivo de Historia de Lugo, el MIHL, otros 2.400.000€.

Llegados a este punto, y sin entrar a cuestionar si hay que cerrar o no el parque, o si hay que “amueblar” un museo que nuestro alcalde abandera como el boom que nos sacará de la catarsis turística y económica, sí tengo muy claro que no se pueden dedicar cerca del 50% de los recursos de todo el Plan a dos obras. Y lo tengo claro, porque en la poca información facilitada y disponible, se reconoce que hay muchas calles en Lugo con deficiente iluminación, con problemas de abastecimiento de agua o sin aceras. Estos tres conceptos parecen a todas luces más básicos y de ineludible disposición para cualquier vecino y, por tanto, prioritarios en cualquier plan de choque que se quiera llevar a cabo en nuestra ciudad.

Esto se hace y se produce porque los mecanismos de control por parte de los ciudadanos, ante los despilfarros de quienes tienen la obligación de hacer un buen uso de lo que se recauda, son prácticamente inexistentes. La sociedad no sólo debe escandalizarse ante las noticias de corrupción. Debe reaccionar ante el mal uso de lo nuestro, y digo nuestro porque hablamos del dinero de todos. Y máxime en tiempos en los que estos dineros son escasos. Por ello, en estas líneas, quiero dejar muy claro que un buen gobernante es el que toma decisiones que tienen en cuenta las necesidades prioritarias de una sociedad, y las antepone a caprichos o proyectos de dudoso servicio público con la idea de pasar a la posteridad.

Aquí viene a cuento aquella frase de R.Steele Es grande solamente el que puede prescindir del aplauso y del favor de la multitud.

____________________________________________________________________________


Saber priorizar


Gobernar é tomar decisións, e eu engado que tamén é saber priorizar.

En tempos de recursos escasos e de crise económica xeneralizada en todo o territorio español, os concellos son as administracións máis afectadas. Por iso, o goberno de España dixo que aprobaba e puña en marcha, primeiro, o Plan de Investimento Local e, agora, o Fondo Estatal de Investimento Local (FIEL). A finalidade anunciada era sacar do paro a miles de desempregados.

Non recordarei, aquí e agora, que estas medidas foron cualificadas de pan para hoxe e fame para mañá. Despois viñeron os xa famosamente sobredimensionados carteis das devanditas obras e o levantamento de beirarrúas por España adiante, houbese pouca, moita ou nada de necesidade: véxase aquí en Lugo o exemplo máis próximo coa Avenida de Ramón Ferreiro. Había que facer ruído e levantar po, que se notase actividade. E iso vive Deus que o conseguiron.

Agora co segundo destes fondos o Concello de Lugo presentou hai uns días, de palabra non vaiamos gastar papel, unha proposta para investir máis de 10 millóns de euros. De todas as obras que se pretenden acometer, chama a atención, polo menos a este humilde servidor, que en só dous conceptos gástese case todo o botín: pechar o Parque Rosalía de Castro con enreixado (2.400.000€) e adquirir os elementos para dotacións do futuro Museo Interactivo de Historia de Lugo, o MIHL, outros 2.400.000€.

Chegados a este punto, e sen entrar a cuestionar se hai que pechar ou non o parque, ou se hai que "amoblar" un museo que o noso alcalde abandera como o boom que nos sacará da catarse turística e económica, si teño moi claro que non se poden dedicar cerca do 50% dos recursos de todo o Plan a dúas obras. E téñoo claro, porque na pouca información facilitada e dispoñible, recoñécese que hai moitas rúas en Lugo con deficiente iluminación, con problemas de abastecemento de auga ou sen beirarrúas. Estes tres conceptos parecen de xeito evidente máis básicos e de ineludible disposición para calquera veciño e, xa que logo, prioritarios en calquera plan de choque que se queira levar a cabo na nosa cidade.

Isto faise e prodúcese porque os mecanismos de control por parte dos cidadáns, ante os despilfarros de quen teñen a obrigación de facer un bo uso do que se recada, son practicamente inexistentes. A sociedade non só debe escandalizarse ante as noticias de corrupción. Debe reaccionar ante o mal uso do noso, e digo noso porque falamos do diñeiro de todos. E máxime en tempos nos que estes diñeiros son escasos. Por iso, nestas liñas, quero deixar moi claro que un bo gobernante é o que toma decisións que teñen en conta as necesidades prioritarias dunha sociedade, e anteponas a caprichos ou proxectos de dubidoso servizo público coa idea de pasar á posteridade.

Aquí vén a conto aquela frase de R.Steele É grande soamente o que pode prescindir do aplauso e do favor da multitude.

0 comentarios: