Hay momentos en la vida política donde uno siente asco y decepción. Me refiero a esos momentos donde podemos comprobar que el responsable de turno no asume su responsabilidad ni sus posibles errores, y además, para más descaro y vergüenza, se dedica a culpar a los demás de esta situación.
En Lugo acabamos de vivir estos días una de estas situaciones.
En
Se trata de la licencia para construir varias torres de nueve alturas con los correspondientes bajos sobre las laderas de las cuestas del Parque Rosalía de Castro, en la Unidad de Actuación CS-5. El impacto visual desde cualquier lugar será de tipo pantalla y provocará que una de las zonas más emblemáticas y todavía bien conservadas de Lugo quede destrozada y como ejemplo de urbanismo salvaje y sin sensibilidad.
Lo curioso es que el alcalde y su portavoz, ante las preguntas de propios y extraños, dice que no pudo evitarlo porque así estaba en el Plan General de 1990 y que a él no le queda más remedio que cumplir y hacer cumplir la ley, y que por tanto la responsabilidad y culpa de llegar a esta situación es del PP que aprobó este Plan en el año 1990, es decir hace 18 años.
Lo primero que hay que decir es que dicho Plan fue redactado y aprobado por un gobierno municipal que no era del PP, y que este partido lo único que votó fue una corrección de errores. Aunque esto tampoco creo que sea lo más relevante.
La edificabilidad que fijaba el Plan de Urbanismo era la normal de otras unidades de actuación urbanas y la previsión para ejecutar la obra estaba marcada en el segundo cuatrienio, es decir, que debería haberse concluido en 1998.
Como quiera que ésta y otras unidades de actuación no fueron ejecutadas en tiempo y forma, el gobierno del Partido Popular encargó una revisión del PGOM para resolver ésta y otras situaciones similares. Por tanto desde 1999 existe un mecanismo legal que permite modificar aquellas situaciones que políticamente cada gobierno municipal considere acertado alterar. Y el gobierno socialista, que gobierna en esta ciudad desde 1999, no sólo no utilizó todos los procedimientos legales a su disposición para evitar que se edificara en el parque, sino que por el contrario firmó un acuerdo con el promotor, y aprobó, con los únicos votos del PSOE en la corporación municipal, un convenio urbanístico y un Plan Especial de Reforma Interior de esa unidad de Actuación que para sí quisieran muchos promotores. Le mantuvieron todas las ventajas del Plan antiguo, le evitaron estar afectado por las limitaciones en edificabilidad que le imponía
Pero por eso decía al principio, que lo más grave es que en lugar de reconocer errores o de asumir la responsabilidad de sus propios actos, se busquen culpables en gobiernos y actos de hace 18 años. Es como culpar a los romanos de que ahora el AVE no pase por Lugo por haber asentado Lucus Augusti a orillas del Miño y no del Pisuerga en Valladolid.
Hay que reconocer que mentir y culpar a los demás de sus pecados es algo que hacen como pocos, y que ya les ha dado buenos resultados.
Escurrir o vulto
Hai momentos na vida política onde un sente noxo e decepción. Refírome a eses momentos onde podemos comprobar que o responsable de turno non asume a súa responsabilidade nin os seus posibles erros, e ademais, para máis descaro e vergoña, dedícase a culpar aos demais desta situación.
En Lugo acabamos de vivir estes días unha destas situacións.
Na última Xunta de Goberno do Concello de Lugo, o goberno socialista aprobaba unha licenza de obras que permitirá consumar unha das maiores barbaridades urbanísticas dos últimos anos nesta cidade. O tempo, é dicir cando se termine a obra, confirmarao.
Trátase da licenza para construír varias torres de nove alturas cos correspondentes baixos sobre as ladeiras das costas do Parque Rosalía de Castro, na Unidade de Actuación CS-5. O impacto visual desde calquera lugar será de tipo pantalla e provocará que unha das zonas máis emblemáticas e aínda ben conservadas de Lugo quede esnaquizada e como exemplo de urbanismo salvaxe e sen sensibilidade.
O curioso é que o alcalde e o seu portavoz, ante as preguntas de propios e estraños, di que non o puido evitar porque así estaba no Plan Xeral de 1990 e que a el non lle queda máis remedio que cumprir e facer cumprir a lei, e que xa que logo a responsabilidade e culpa de chegar a esta situación é do PP que aprobou este Plan no ano 1990, é dicir fai 18 anos.
O primeiro que hai que dicir é que dito Plan foi redactado e aprobado por un goberno municipal que non era do PP, e que este partido o único que votou foi unha corrección de erros. Aínda que isto tampouco creo que sexa o máis relevante.
A edificabilidade que fixaba o Plan de Urbanismo era a normal doutras unidades de actuación urbanas e a previsión para executar a obra estaba marcada no segundo cuadrienio, é dicir, que debería haberse concluído en 1998.
Como queira que esta e outras unidades de actuación non foron executadas en tempo e forma, o goberno do Partido Popular encargou unha revisión do PGOM para resolver esta e outras situacións similares. Xa que logo desde 1999 existe un mecanismo legal que permite modificar aquelas situacións que politicamente cada goberno municipal considere acertado alterar. E o goberno socialista, que goberna nesta cidade desde 1999, non só non utilizou todos os procedementos legais á súa disposición para evitar que se edificase no parque, senón que pola contra asinou un acordo co promotor, e aprobou, cos únicos votos do PSOE na corporación municipal, un convenio urbanístico e un Plan Especial de Reforma Interior desa unidade de Actuación que para si quixesen moitos promotores. Mantivéronlle todas as vantaxes do Plan antigo, evitáronlle estar afectado polas limitacións en edificabilidade que lle impuña a nova Lei do Chan de Galicia ao aprobarlle o PERI antes da entrada en vigor desta Lei, e aceptáronlle unhas denominacións de “locais sen uso” para posteriormente poder converter eses espazos en vivendas. É dicir, fixéronlle unha operación á carta, prevalecendo os intereses particulares por encima dos da cidade.
Pero por iso dicía ao principio, que o máis grave é que en lugar de recoñecer erros ou de asumir a responsabilidade dos seus propios actos, búsquense culpables en gobernos e actos de fai 18 anos. É como culpar aos romanos de que agora o AVE non pase por Lugo por asentar Lucus Augusti a beiras do Miño e non do Pisuerga en Valladolid.
Hai que recoñecer que mentir e culpar aos demais dos seus pecados é algo que fan como poucos, e que xa lles deu bos resultados.
Algún día, quero estar seguro, os autores e consentidores desta salvajada pagarán por iso. Será xa tarde, pero polo menos caerá sobre as súas conciencias, e a Historia poraos no seu sitio.