miércoles, 27 de noviembre de 2019

Hubiera sido más fácil

Cuando empecé a pensar en el articulo de esta semana me hubiera sido más fácil escribir sobre las reacciones políticas a la sentencia por el mayor caso de corrupción política en España, la de los ERE de Andalucía, o sobre la deriva de Pedro Sánchez, que le lleva a regalar lo que le pidan a cambio de asegurarse su estancia en La Moncloa. Cualquiera de estos temas daría para mucho y no me costaría un gran esfuerzo completar varios artículos.

Pero por el medio se ha colado una entrevista que me han realizado por estar a punto de recibir el próximo sábado 30 de noviembre la medalla de oro del Ayuntamiento de Lugo junto a los demás alcaldes que tuvimos el honor de serlo en nuestra reciente etapa democrática. Las preguntas y respuestas de la entrevista han provocado en mí la aparición de sentimientos y reflexiones que en algunos casos llevaba tiempo sin hacerme. 

Me han preguntado por la evolución de Lugo en los últimos 20 años, por lo mejor y lo que ha fallado en este periodo de tiempo, por la situación del Centro Histórico, por las necesidades urgentes de Lugo, por nuestra autoestima, por los motivos por los que en 1999 no volví a presentarme en las elecciones municipales, por mi experiencia en el Congreso de los Diputados, por lo que haré cuando deje la política... Muchas cosas para resumir en unas pocas respuestas, pero suficientes pensamientos para provocar las adecuadas respuestas.

Reflexionar sobre el pasado puede tener sentido si lo hacemos con espíritu constructivo, sacando lecciones para corregir errores o aprender de esas las vivencias. Lo que sería un sinsentido sería hacerlo para lamentarse o preguntarse “¿y si hubiera…?”. 

El sábado los que ejercimos la responsabilidad de haber sido Alcaldes de Lugo podremos hacernos las preguntas que queramos, similares a las que me han hecho u otras, y cada uno dar nuestras respuestas. Pero son los ciudadanos los que durante estos años ya han contestado a muchas de ellas. ¿Qué puedo aportar yo al cuestionar lo que estuvo bien o mal en cada momento de la reciente historia de nuestra ciudad?

Defenderé que todos y cada uno de nosotros, acompañados de las respectivas corporaciones, tratamos de hacer lo mejor por Lugo con aciertos y errores. Que dedicamos horas, días, años a trabajar por esas mejoras y que los resultados fueron diferentes en función de las múltiples circunstancias que concurrieron en cada mandato. Que en mi caso la ilusión y pasión depositada en esas acciones fueron la clave para conseguir los resultados apetecidos, y para superar las frustraciones, que también las hubo.

En todo este proceso de reflexión en voz alta al rememorar aquellos años no puedo olvidar lo importante. Si poner ilusión y pasión en el proyecto que crees es vital, no lo es menos saberlo contagiar a tus vecinos, hacerlos partícipes, conseguir que compartan ese orgullo de lucenses e involucrarlos en todas y cada una de las acciones emprendidas. 

Me hubiera sido más fácil hablar de lo otro pero yo solito me he metido en este charco. El sábado también me resultará más difícil volver la vista atrás. 


Fose máis fácil

Cando empecei a pensar no artigo desta semana fóseme máis fácil escribir sobre as reaccións políticas á sentenza polo maior caso de corrupción política en España, a dos ERE de Andalucía, ou sobre a deriva de Pedro Sánchez, que lle leva a regalar o que lle pidan a cambio de asegurarse a súa estancia na Moncloa. Calquera destes temas daría para moito e non me custaría un gran esforzo completar varios artigos.

Pero polo medio coouse unha entrevista que me realizaron por estar a piques de recibir o vindeiro sábado 30 de novembro a medalla de ouro do Concello de Lugo xunto aos demais alcaldes que tivemos a honra de selo na nosa recente etapa democrática. As preguntas e respostas da entrevista provocaron en min a aparición de sentimentos e reflexións que nalgúns casos levaba tempo sen facerme. 

Preguntáronme pola evolución de Lugo nos últimos 20 anos, polo mellor e o que fallou neste período de tempo, pola situación do Centro Histórico, polas necesidades urxentes de Lugo, pola nosa autoestima, polos motivos polos que en 1999 non volvín presentarme nas eleccións municipais, pola miña experiencia no Congreso dos Deputados, polo que farei cando deixe a política... Moitas cousas para resumir nunhas poucas respostas, pero suficientes pensamentos para provocar as adecuadas respostas.

Reflexionar sobre o pasado pode ter sentido se o facemos con espírito construtivo, sacando leccións para corrixir erros ou aprender desas as vivencias. O que sería un sinsentido sería facelo para lamentarse ou preguntarse “e se houbese…?”. 

O sábado os que exercemos a responsabilidade de ser Alcaldes de Lugo poderemos facernos as preguntas que queiramos, similares ás que me fixeron ou outras, e cada un dar as nosas respostas. Pero son os cidadáns os que durante estes anos xa contestaron a moitas delas. Que podo achegar eu ao cuestionar o que estivo ben ou mal en cada momento da recente historia da nosa cidade?

Defenderei que todos e cada un de nós, acompañados das respectivas corporacións, tratamos de facer o mellor por Lugo con acertos e erros. Que dedicamos horas, días, anos a traballar por esas melloras e que os resultados foron diferentes en función das múltiples circunstancias que concorreron en cada mandato. Que no meu caso a ilusión e paixón depositada nesas accións foron a clave para conseguir os resultados apetecidos, e para superar as frustracións, que tamén as houbo.

En todo este proceso de reflexión en voz alta ao rememorar aqueles anos non podo esquecer o importante. Se poñer ilusión e paixón no proxecto que crees é vital, non o é menos sabelo contaxiar aos teus veciños, facelos partícipes, conseguir que compartan ese orgullo de lucenses e involucralos en todas e cada unha das accións emprendidas. 

Foime máis fácil falar do outro pero eu solo metinme neste charco. O sábado tamén me resultará máis difícil volver a vista atrás.