Durante la última semana he tenido que asistir a diferentes actos en los que no podían faltar los correspondientes discursos.
El primero de ellos tuvo lugar durante la entrega del Premio Aresa a una conocida quesería de la zona de Taboada. El acto se compone de varias intervenciones, además de una lección magistral de algún experto de reconocido prestigio. Por último, cierra el Rector de
Lo que realmente parece inadmisible o políticamente incorrecto es que el conselleiro de turno, en las sucesivas ediciones, se dedique a hacer loas a su departamento. En esta ocasión el Conselleiro de Traballo no sólo hizo un relato de todas las inversiones de su departamento durante el año que acaba de terminar, cifras incluidas, sino que como estábamos en un ambiente relacionado con el campo, la agricultura y ganadería y la producción de quesos, de repente comenzó a relatar todo cuanto le pareció que venía a cuento sobre las actuaciones de otro departamento de
Por un rato, quizás muy largo, parecían haberse mudado los papeles y el que hablaba lo hacia como si fuera el propio responsable de
Todo su discurso fue un mitin de marcado tinte electoral, muy apropiado para la época en la que estamos, pero totalmente inadecuado para el motivo del acto.
La segunda de las situaciones tuvo como escenario
También se pronunciaron varios discursos antes de comenzar a cenar, y todos tenían el denominador común de girar en torno a la trayectoria empresarial de varios de los galardonados o de los empresarios lucenses en general.
Finalmente cerró el turno de intervenciones el Presidente de
Estamos, en ambos casos, ante la confusión de lo que debe ser una intervención institucional no partidista, con un verdadero panfleto propio de los mítines electorales. Y aquí reside la gravedad de este tipo de actitudes.
Y es que estamos dirigidos por un colectivo de personas más preocupadas por vender lo que dicen hacer, aunque no se haga, y por convencernos con discursos y anuncios de “nunca en la historia se ha invertido tanto”, que por nuestro bienestar. A ello dedican millones de euros, que incluyen nóminas de asesores como nunca tuvo
Confundir cargo con militancia, gobierno con partido, y representación institucional con política partidista es grave, muy grave. Y esto es lo que estamos viendo en estos últimos años de bi-gobierno en Galicia.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
O primeiro deles tivo lugar durante a entrega do Premio Aresa a unha coñecida quesería da zona de Taboada. O acto componse de varias intervencións, ademais dunha lección maxistral dalgún experto de recoñecido prestixio. Para rematar, pecha o Reitor da Universidade de Santiago e precedido dalgún membro do Goberno Galego. Nesta ocasión a representación do Goberno correspondeulle ao Conselleiro de Traballo. O discurso, ao meu entender, estivo fóra de contexto en algo máis do 80% da súa duración. Direi os motivos: En primeiro lugar o tipo de audiencia (políticos, representantes da universidade, premiados de edicións anteriores, gandeiros e amigos do grupo Aresa); en segundo lugar a hora e a duración do acto, que comeza pasadas as oito da tarde e dura máis de hora e media. Ao final hai un bo viño español (ou viño galego segundo quen o diga). Xa que logo eu creo que o protagonismo debería recaer na intervención do conferenciante invitado e na do premiado, sendo as demais de tipo protocolario e de felicitacións ao galardoado.
O que realmente parece inadmisible ou politicamente incorrecto é que o conselleiro de quenda, nas sucesivas edicións, dedíquese a facer loas ao seu departamento. Nesta ocasión o Conselleiro de Traballo non só fixo un relato de todos os investimentos do seu departamento durante o ano que acaba de terminar, cifras incluídas, senón que como estabamos nun ambiente relacionado co campo, a agricultura e gandería e a produción de queixos, de súpeto comezou a relatar todo canto lle pareceu que viña a conto sobre as actuacións doutro departamento da Xunta de Galicia, a Consellería de Desenvolvemento Rural, dirixida por un militante do BNG.
Por un intre, quizais moi longo, parecían terse mudado os papeis e o que falaba o facía coma se fose o propio responsable da Consellería de Desenvolvemento Rural en lugar da de Traballo. Uns metros á miña dereita atopábase sentado o Delegado da Consellería de Desenvolvemento Rural, e polo seu rostro e as bromas que intercambiei con el ao final do acto puiden comprobar que acababa de acudir en vivo e en directo a un novo desencontro entre os dous partidos que cogobernan Galicia.
Todo o seu discurso foi un mitin de marcada tinguidura electoral, moi apropiado para a época na que estamos, pero totalmente inadecuado para o motivo do acto.
A segunda das situacións tivo como escenario a Gala conmemorativa dos 30 anos da Confederación Empresarios de Lugo (CEL), e celebrábase ante unha nutrida representación de empresarios, políticos e sociedade lucense e galega en xeral.
Tamén se pronunciaron varios discursos antes de comezar a cear, e todos tiñan o denominador común de virar ao redor da traxectoria empresarial de varios dos galardoados ou dos empresarios lucenses en xeral.
Finalmente pechou a quenda de intervencións o Presidente da Xunta, Señor Touriño. E fíxoo durante algo máis de quince minutos, saíndose da liña dos que lle precederon no uso da palabra, para proceder a un repaso de todas as grandes obras e investimentos que lle esperaban a Lugo e a Galicia. Outra vez escoitamos da súa boca o do AVE no 2012, o de que a ponte en Lugo xa chega, que se o Polígono industrial da Gándaras e non sei cantas cosas máis. Non quero entrar a valorar se son cribles ou non as súas promesas e a doutros dirixentes socialistas con esta cidade e provincia, tempo haberá. Pero si quero dicir que, do mesmo xeito que no acto relatado anteriormente, ambolosdous discursos presentaban un fío condutor común: soaban a panfleto propagandístico e cargado de autobombo, e non eran o máis adecuado para o tipo de acto onde se pronunciaban, simplemente por respecto ao auditorio que o acollía e invitara.
Estamos, en ambolosdous casos, ante a confusión do que debe ser unha intervención institucional non partidista, cun verdadeiro panfleto propio dos mitins electorais. E aquí reside a gravidade deste tipo de actitudes.
E é que estamos dirixidos por un colectivo de persoas máis preocupadas por vender o que din facer, aínda que non se faga, e por convencernos con discursos e anuncios de “nunca na historia investiuse tanto”, que polo noso benestar. A iso adican millóns de euros, que inclúen nóminas de asesores como nunca tivo a Xunta e millóns de euros en anuncios e publicacións en todos os medios de comunicación a todas as horas do día.Confundir cargo con militancia, goberno con partido, e representación institucional con política partidista é grave, moi grave. E isto é o que estamos a ver nestes últimos anos de bi-goberno en Galicia.