Durante el pasado fin de semana se han combinado dos fenómenos complicados de soportar, uno climatologico denominado ahora ciclogénesis explosiva, y otro político que cada uno ha calificado como ha querido o le ha convenido y al que yo, siendo prudente, no puedo menos que calificarlo de indecencia.
Los temporales o ciclogénesis vienen cuando se dan circunstancias previsibles, derivadas del cambio climático y de todas las alteraciones que el hombre sigue provocando con sus actuaciones irresponsables sobre el medioambiente.
La corrupción en cambio obedece a otros patrones y a una casuística muy variada. Cuando la practican personas que están vinculadas a partidos políticos sus consecuencias se ven multiplicadas y su repercusión mediática también.
Llevamos años escuchando y leyendo en todos los medios de comunicación los diferentes procesos judiciales abiertos con nombres como Campeón, Pokemon, Gürtel, Carioca, Nos..., que esconden tras ellos todo tipo de delitos relacionados con la corrupción y en los que aparecen imputados conocidísimos personajes de la política y otras instituciones hasta llegar al yerno del Rey.
La sociedad está harta de todo este relatorio de presuntos delincuentes que en mayor o menor medida se han aprovechado de sus puestos para enriquecerse. Por ello, cuando estos días hemos conocido más detalles de uno de estos procesos abiertos, la indignación ha sido la reacción generalizada. No es de extrañar en el presente momento, con una sociedad padeciendo tasas de paro insufribles y ajustes difíciles de adoptar y soportar.
En este caldo de cultivo es cuando aparecen aquellos que aprovechan cualquier enfado colectivo para echar más gasolina con tal de obtener algún rédito, sin darse cuenta que lo que están haciendo es incrementar el rechazo también hacia ellos mismos.
Tal grado de indecencia en la vida política sólo admite una respuesta: contundencia. Contundencia en investigar hasta el final y con todas las consecuencias todos los presuntos casos de corrupción. Todos sin excepción.
Hacerlo con celeridad, sin demoras ni excusas, y con la mayor transparencia. Y todo al tiempo que se siga avanzando con premura en el proceso abierto de reducción y ordenación del conjunto de administraciones publicas, reduciendo ayuntamientos, concejales, asesores, fundaciones, instituciones y entes públicos, regulando las competencias, evitando duplicidades, demostrando en definitiva que esta tarea y compromiso del gobierno es irrenunciable y prioritaria.
Porque ya no llegan los informes, las comisiones de trabajo o de investigación de propios y ajenos. Es ya tiempo de la contundencia para evitar que siga sangrando la herida por el mismo sitio. La sociedad ya no nos dará más oportunidades y los que durante años hemos trabajado en el servicio público con honradez no soportamos el hedor de los que se han aprovechado del sistema en su propio beneficio.
Un paso atrás o una justificación de lo injustificable, provocará una ciclogénesis social que podrá predecirse, pero difícilmente podrá controlarse.
Ciclogénesis social
Durante o pasado fin de semana combináronse dous fenómenos complicados de soportar, un climatologico denominado agora ciclogénesis explosiva, e outro político que cada un cualificou como quixo ou lle conveu e ao que eu, sendo prudente, non podo menos que cualificalo de indecencia.
Os temporais ou ciclogénesis veñen cando se dan circunstancias previsibles, derivadas do cambio climático e de todas as alteracións que o home segue provocando coas súas actuacións irresponsables sobre o medioambiente.
A corrupción en cambio obedece a outros patróns e a unha casuística moi variada. Cando a practican persoas que están vinculadas a partidos políticos as súas consecuencias vense multiplicadas e a súa repercusión mediática tamén.
Levamos anos escoitando e lendo en todos os medios de comunicación os diferentes procesos xudiciais abertos con nomes como Campión, Pokemon, Gürtel, Carioca, Nos..., que esconden tras eles todo tipo de delitos relacionados coa corrupción e nos que aparecen imputados conocidísimos personaxes da política e outras institucións ata chegar ao yerno do Rei.
A sociedade está farta de todo este relatorio de presuntos delincuentes que en maior ou menor medida aproveitáronse dos seus postos para enriquecerse. Por iso, cando estes días coñecemos máis detalles dun destes procesos abertos, a indignación foi a reacción xeneralizada. Non é de estrañar no presente momento, cunha sociedade padecendo taxas de paro insufribles e axustes difíciles de adoptar e soportar.
Neste caldo de cultivo é cando aparecen aqueles que aproveitan calquera enfado colectivo para botar máis gasolina con tal de obter algún rédito, sen darse conta que o que están facendo é incrementar o rexeitamento tamén cara a eles mesmos.
Tal grado de indecencia na vida política só admite unha resposta: contundencia. Contundencia en investigar ata o final e con todas as consecuencias todos os presuntos casos de corrupción. Todos sen excepción.
Facelo con celeridad, sen demoras nin escusas, e coa maior transparencia. E todo á vez que se siga avanzando con premura no proceso aberto de redución e ordenación do conxunto de administracións publicas, reducindo concellos, concelleiros, asesores, fundaciones, institucións e entes públicos, regulando as competencias, evitando duplicidades, demostrando en definitiva que esta tarefa e compromiso do goberno é irrenunciable e prioritaria.
Porque xa non chegan os informes, as comisións de traballo ou de investigación de propios e alleos. É xa tempo da contundencia para evitar que siga sangrando a ferida polo mesmo sitio. A sociedade xa non nos dará máis oportunidades e os que durante anos traballamos no servizo público con honradez non soportamos o fedor dos que se aproveitaron do sistema no seu propio beneficio.
Un paso atrás ou unha xustificación do injustificable, provocará unha ciclogénesis social que poderá predecirse, pero difícilmente poderá controlarse.
Os temporais ou ciclogénesis veñen cando se dan circunstancias previsibles, derivadas do cambio climático e de todas as alteracións que o home segue provocando coas súas actuacións irresponsables sobre o medioambiente.
A corrupción en cambio obedece a outros patróns e a unha casuística moi variada. Cando a practican persoas que están vinculadas a partidos políticos as súas consecuencias vense multiplicadas e a súa repercusión mediática tamén.
Levamos anos escoitando e lendo en todos os medios de comunicación os diferentes procesos xudiciais abertos con nomes como Campión, Pokemon, Gürtel, Carioca, Nos..., que esconden tras eles todo tipo de delitos relacionados coa corrupción e nos que aparecen imputados conocidísimos personaxes da política e outras institucións ata chegar ao yerno do Rei.
A sociedade está farta de todo este relatorio de presuntos delincuentes que en maior ou menor medida aproveitáronse dos seus postos para enriquecerse. Por iso, cando estes días coñecemos máis detalles dun destes procesos abertos, a indignación foi a reacción xeneralizada. Non é de estrañar no presente momento, cunha sociedade padecendo taxas de paro insufribles e axustes difíciles de adoptar e soportar.
Neste caldo de cultivo é cando aparecen aqueles que aproveitan calquera enfado colectivo para botar máis gasolina con tal de obter algún rédito, sen darse conta que o que están facendo é incrementar o rexeitamento tamén cara a eles mesmos.
Tal grado de indecencia na vida política só admite unha resposta: contundencia. Contundencia en investigar ata o final e con todas as consecuencias todos os presuntos casos de corrupción. Todos sen excepción.
Facelo con celeridad, sen demoras nin escusas, e coa maior transparencia. E todo á vez que se siga avanzando con premura no proceso aberto de redución e ordenación do conxunto de administracións publicas, reducindo concellos, concelleiros, asesores, fundaciones, institucións e entes públicos, regulando as competencias, evitando duplicidades, demostrando en definitiva que esta tarefa e compromiso do goberno é irrenunciable e prioritaria.
Porque xa non chegan os informes, as comisións de traballo ou de investigación de propios e alleos. É xa tempo da contundencia para evitar que siga sangrando a ferida polo mesmo sitio. A sociedade xa non nos dará máis oportunidades e os que durante anos traballamos no servizo público con honradez non soportamos o fedor dos que se aproveitaron do sistema no seu propio beneficio.
Un paso atrás ou unha xustificación do injustificable, provocará unha ciclogénesis social que poderá predecirse, pero difícilmente poderá controlarse.