miércoles, 17 de abril de 2019

Puestos a imaginar

Hace unos días en uno de los numerosos actos electorales que a diario se celebran a lo largo y ancho de nuestra geografía, hubo una frase que me quedó grabada y me ha dado pie para escribir estas líneas. Se trataba de las palabras que el presidente socialista Sánchez dirigía a sus seguidores al recordarles la cantidad de cosas que a su juicio había conseguido hacer con solamente 84 diputados y finalizaba haciéndoles esta pregunta: “¿os podéis imaginar lo que podríamos hacer con una mayoría?”. Seguramente él mismo contestó a su pregunta y recibió el aplauso de los asistentes.

De lo que estoy seguro es de que en el balance que presentó sobre sus logros con solo 84 diputados se olvidó deincluir algunas cosas, me las puedo imaginar.

Puestos a imaginar supongo que no les contó que mintió sobre su tesis doctoral, sobre la autoría de su libro, sobre los pactos ocultos con Torra, que se negó a aclarar en sede parlamentaria asuntos tan graves como los posibles indultos a los políticos catalanes que ahora están siendo juzgados, o sobre sus cesiones a las presiones independentistas de otros territorios.

Puestos a imaginar, y sin ser mal pensado, seguramente obvió contarles que desde que él gobierna se ha invertido la tendencia en el mercado laboral. Se están destruyendo puestos de trabajo que antes se creaban a mayor ritmo y ya alarman las cifras de disminución en los contratos indefinidos. Quizá también que ha conseguido disparar nuevamente el gasto de la administración, algo sin importancia porque como ellos dicen,el dinero público no es de nadie. También que ya son muchos los organismos los que advierten del frenazo en nuestra economía y de que se deben tomar medidas urgentes para evitar caer en una nueva crisis. Seguramente no le daría tiempo a hablar de estas cosas.

“¿Os podéis imaginar lo que podríamos hacer con una mayoría?”Puestos a imaginar, en primer lugar, que esa mayoría estaría formada por escaños procedentes además de las filas socialistas, por diputados de extrema izquierda de Podemos, independentistas catalanes o de otras comunidades en las que ya cobra protagonismo la palabra independencia o república, de diputados herederos de organizaciones etarras, en definitiva de una amalgama de ideologías que tienen en común pasarse por el forro la Constitución española y perseguir la desintegración de nuestro Estado. Suena fuerte pero más duro será si se llega a producir.

Puestos a imaginar,imagino que su posible gobierno tendrá a Pablo Iglesias y a otras figuras entre sus ministros, que aplicará una política económica consistente en subir impuestos, generar inseguridad económica y jurídica que alejará a los inversores,que disparará el gasto incrementando nuestro déficit e incumplirá los objetivos fijados por Bruselas. Consecuencia inmediata, incremento del paro y puesta en riesgo de todo el estado de bienestar, especialmente las pensiones y las prestaciones sanitarias o a la dependencia.

Puedo imaginarlo perfectamente, pero también que serán muchos los españoles los que lo imaginen y lo eviten con su voto.

Postos a imaxinar

Hai uns días nun dos numerosos actos electorais que a diario se celebran ao longo e ancho da nosa xeografía, houbo unha frase que me quedou gravada e deume pé para escribir estas liñas. Tratábase das palabras que o presidente socialista Sánchez dirixía aos seus seguidores ao lembrarlles a cantidade de cousas que ao seu xuízo conseguira facer con soamente 84 deputados e finalizaba facéndolles esta pregunta: “podédesvos imaxinar o que poderiamos facer cunha maioría?”. Seguramente el mesmo contestou á súa pregunta e recibiu o aplauso dos asistentes.

Do que estou seguro é de que no balance que presentou sobre os seus logros con só 84 deputados esqueceuse de incluír algunhas cousas, pódomas imaxinar.

Postos a imaxinar supoño que non lles contou que mentiu sobre a súa tese doutoral, sobre a autoría do seu libro, sobre os pactos ocultos con Torra, que se negou a aclarar en sede parlamentaria asuntos tan graves como os posibles indultos aos políticos cataláns que agora están a ser xulgados, ou sobre as súas cesións ás presións independentistas doutros territorios.

Postos a imaxinar, e sen ser mal pensado, seguramente obviou contarlles que desde que el goberna investiuse a tendencia no mercado laboral. Están a destruírse postos de traballo que antes se creaban a maior ritmo e xa alarman as cifras de diminución nos contratos indefinidos. Quizá tamén que conseguiu disparar novamente o gasto da administración, algo sen importancia porque como eles din,o diñeiro público non é de ninguén. Tamén que xa son moitos os organismos os que advirten da freada na nosa economía e de que se deben tomar medidas urxentes para evitar caer nunha nova crise. Seguramente non lle daría tempo a falar destas cousas.

“Podédesvos imaxinar o que poderiamos facer cunha maioría?” Postos a imaxinar, en primeiro lugar, que esa maioría estaría formada por escanos procedentes ademais das filas socialistas, por deputados de extrema esquerda de Podemos, independentistas cataláns ou doutras comunidades nas que xa cobra protagonismo a palabra independencia ou república, de deputados herdeiros de organizacións etarras, en definitiva dunha amálgama de ideoloxías que teñen en común pasarse polo forro a Constitución española e perseguir a desintegración do noso Estado. Soa forte pero máis duro será se chega a se producir.

Postos a imaxinar,imaxino que o seu posible goberno terá a Pablo Igrexas e a outras figuras entre os seus ministros, que aplicará unha política económica consistente en subir impostos, xerar inseguridade económica e xurídica que afastará aos investidores,que disparará o gasto incrementando o noso déficit e incumprirá os obxectivos fixados por Bruxelas. Consecuencia inmediata, incremento do paro e posta en risco de todo o estado de benestar, especialmente as pensións e as prestacións sanitarias ou á dependencia.

Podo imaxinalo perfectamente, pero tamén que serán moitos os españois os que o imaxinen e evíteno co seu voto.

miércoles, 3 de abril de 2019

Amnesia

Si en algo coinciden muchas de las encuestas que estos días se dan a conocer en relación a las intenciones de los españoles a la hora de depositar su voto en las próximas elecciones, es en que aproximadamente un 20% todavía está indeciso, no sabe a día de hoy a que partido votará.

Resulta difícil entender que con los acontecimientos que hemos vivido en los últimos meses y las experiencias no muy lejanas de las consecuencias de políticas similares que nos llevaron en 2008 a la grave crisis vivida en España, hoy las encuestas pronostiquen resultados favorables para quienes causaron tanto daño o que muchos españoles todavía no sepan a quien votar.

La amnesia se presenta en una persona cuando se comprueba que ha perdido o tiene debilitada la memoria, es decir que no es capaz de almacenar ni de recuperar información recibida anteriormente. Sin duda alguna ese 20% no padece amnesia pero sí es posible que necesiten que les ayudemos a recordar.

Convendría recordar algunos acontecimientos del 2008 y siguientes. Recordar cómo el entonces presidente Zapatero ocultó las claras señales de alarma de una crisis que estaba ya encima y que dejaría las secuelas por todos conocidas. En plena alarma se ocultó detrás de un Plan E con un gasto público disparatado. Ahora Sánchez lo emula con la misma estrategia y así, todos los viernes desde el Consejo de Ministros, aprueba gastos millonarios sin respaldo presupuestario y que pronto pulverizarán los limites exigidos por Bruselas para el déficit público.

También convendría recordar que aunque en estas semanas Sánchez se fotografíe delante de decenas de banderas de España y evite hablar de economía o de Cataluña, hasta hace muy poco él o su partido actuaban de manera bien diferente.

Recordemos cómo hace días la mano derecha de Sánchez en Cataluña admitía un horizonte viable con calendario incluido para la separación de Cataluña. También sus instrucciones a la abogacía del Estado para rebajar la acusación a los presos separatistas; sus guiños constantes para modificar la Constitución; su mirar para otro lado cuando tocaba defender al Rey de tantos desprecios para no incomodar a los que le apoyan; la ocultación de sus planes con Torra recogidos en el famoso documento de 21 puntos que incluía la exigencia de un mediador internacional; sus trabas para que el buque insignia de la Armada atracara en un puerto de la Comunidad Autónoma Vasca; sus constantes guiños y acercamientos hacia quienes pueden apoyarle, aunque sean promotores de intereses muy perjudiciales para el conjunto de nuestra nación; sus giros y contradicciones en política migratoria; tantas y tantas cosas que tendríamos que volver a recuperar de nuestra memoria.

Si no somos conscientes de lo que está en juego, todo esto y más volverá a ocurrir. Solo recuperando la memoria y reflexionando con sensibilidad colectiva nuestros próximos votos podremos impedirlo.

Las lamentaciones posteriores no tendrán valor porque aquí no hay hojas de reclamaciones, ni opción a devolver el producto y por lo tanto tampoco a cambiar la papeleta cuando conozcamos el resultado. Conseguir sacar a muchos de esta amnesia temporal será clave en el resultado.

Amnesia

Se en algo coinciden moitas das enquisas que estes días danse a coñecer en relación ás intencións dos españois á hora de depositar o seu voto nas próximas eleccións, é en que aproximadamente un 20% aínda está indeciso, non sabe a día de hoxe a que partido votará.

Resulta difícil entender que cos acontecementos que vivimos nos últimos meses e as experiencias non moi afastadas das consecuencias de políticas similares que nos levaron en 2008 á grave crise vivida en España, hoxe as enquisas prognostiquen resultados favorables para quen causou tanto dano ou que moitos españois aínda non saiban a quen votar.

A amnesia preséntase nunha persoa cando se comproba que perdeu ou ten debilitada a memoria, é dicir que non é capaz de almacenar nin de recuperar información recibida anteriormente. Sen ningunha dúbida ese 20% non padece amnesia pero si é posible que necesiten que lles axudemos a lembrar.

Conviría lembrar algúns acontecementos do 2008 e seguintes. Lembrar como o entón presidente Zapatero ocultou os claros sinais de alarma dunha crise que estaba xa encima e que deixaría as secuelas por todos coñecidas. En plena alarma ocultouse detrás dun Plan E cun gasto público disparatado. Agora Sánchez emúlao coa mesma estratexia e así, todos os venres desde o Consello de Ministros, aproba gastos millonarios sen respaldo orzamentario e que pronto pulverizarán limítelos esixidos por Bruxelas para o déficit público.

Tamén conviría lembrar que aínda que nestas semanas Sánchez fotográfese diante de decenas de bandeiras de España e evite falar de economía ou de Cataluña, ata fai moi pouco el ou o seu partido actuaban de maneira ben diferente.

Lembremos como hai días a man dereita de Sánchez en Cataluña admitía un horizonte viable con calendario incluído para a separación de Cataluña. Tamén as súas instrucións á avogacía do Estado para rebaixar a acusación aos presos separatistas; as súas chiscadelas constantes para modificar a Constitución; o seu mirar para outro lado cando tocaba defender ao Rey de tantos desprezos para non incomodar aos que lle apoian; a ocultación dos seus plans con Torra recolleitos no famoso documento de 21 puntos que incluía a esixencia dun mediador internacional; as súas trabas para que o buque insignia da Armada atracase nun porto da Comunidade Autónoma Vasca; as súas constantes chiscadelas e achegamentos cara a quen pode apoiarlle, aínda que sexan promotores de intereses moi prexudiciais para o conxunto da nosa nación; os seus xiros e contradicións en política migratoria; tantas e tantas cousas que teriamos que volver recuperar da nosa memoria.

Se non somos conscientes do que está en xogo, todo isto e máis volverá ocorrer. Só recuperando a memoria e reflexionando con sensibilidade colectiva os nosos próximos votos poderemos impedilo.

As lamentacións posteriores non terán valor porque aquí non hai follas de reclamacións, nin opción a devolver o produto e por tanto tampouco a cambiar a papeleta cando coñezamos o resultado. Conseguir sacar a moitos desta amnesia temporal será clave no resultado.