miércoles, 28 de octubre de 2020

Desmemoriados

Llevamos semanas, meses, escuchando y leyendo noticias cuyo principal contenido está compuesto por cifras, estadísticas, gráficos y mapas llenos de colores verdes, naranjas y con mucho rojo. De no ser porque se refieren a la situación de una larga y grave pandemia parecerían sólo eso, estadísticas y cifras. Pero nos tratan de acercar a cantidades que se traducen en personas contagiadas, ingresadas en hospitales, en las UCIs, que han sido dadas de alta o que han fallecido. Negocios que no aguantaron meses de inactividad, personas en paro o cobrando algún tipo de ayuda, en definitiva cifras poco tranquilizadoras en momentos en los que, a pesar de habernos asegurado en junio que esto había pasado y podíamos disfrutar el verano, la realidad, que siempre es tozuda, se ha impuesto y nos despierta de ese sueño o deseo de haber dejado atrás los peligros que nunca se fueron ni dejaron de amenazar.

En medio de esa tormenta diaria de cifras otras noticias conteniendo igualmente más cifras y estadísticas han pasado casi desapercibidas, y sin tratar de equipararlas en cuanto a su gravedad, lo cierto es que deberían hacernos reflexionar. Sólo traigo a estas líneas una de ellas con uno de sus muchos titulares: “Seis de cada diez jóvenes no saben quién fue Miguel Ángel Blanco”. Noticias referidas a una encuesta de GAD3 que nos revela algunas cosas que también deberían preocuparnos por sus consecuencias, como que más de la mitad de los españoles cree que la organización terrorista ETA sigue activa; el 70% de los españoles no saben quién fue José Antonio Ortega Lara; sólo un 38% de los jóvenes identifica a Irene Villa como una de las victimas de ETA; el 95% de los españoles desconoce el número de victimas causadas por el terrorismo etarra; y quizás la que puede relevar el origen de algunas de las anteriores, el 68% de los menores de 35 años reconocen que no han estudiado en el colegio o la universidad nada que esté relacionado con la banda terrorista que durante años segó la vida de más de 800 víctimas y dejó con heridas y traumas irrecuperables a miles de familias en España. El citado estudio lleva por título “La memoria de un país. Estudio sobre el conocimiento de la historia de ETA en España

He traído este ejemplo por lo que para nosotros debería representar nuestra Historia como pueblo, como Nación. Quizás mucha de esta desmemoria proceda de la falta del estudio de nuestra historia, pasada y reciente, en los programas de enseñanza. No me considero quién pata cuestionar métodos ni programas educativos, sólo trato de constatar hechos. 

Inmersos en la inmediatez, en la era digital y de las redes sociales, en la época de los influencers, pudiera parecer que lo bueno y lo malo acontecido antaño no tiene capacidad de influir y por ello de afectarnos como sociedad a día de hoy.  

Un pueblo que ignora o desconoce su historia está condenado a repetir sus errores, a no aprender de ellos y también a no sentir orgullo por sus gestas, ni a recordar a sus héroes, los de antes y los de ahora. Está condenado a construir una sociedad de desmemoriados.


Desmemoriados

Levamos semanas, meses, escoitando e lendo noticias cuxo principal contido está composto por cifras, estatísticas, gráficos e mapas cheos de cores verdes, laranxas e con moito vermello. De non ser porque se refiren á situación dunha longa e grave pandemia parecerían só iso, estatísticas e cifras. Pero trátannos de achegar a cantidades que se traducen en persoas contaxiadas, ingresadas en hospitais, nas  UCIs, que foron dadas de alta ou que faleceron. Negocios que non aguantaron meses de inactividade, persoas en paro ou cobrando algún tipo de axuda, en definitiva cifras pouco  tranquilizadoras en momentos nos que, a pesar de asegurarnos en xuño que isto pasara e podiamos gozar o verán, a realidade, que sempre é túzara, impúxose e espértanos dese soño ou desexo de deixar atrás os perigos que nunca se foron nin deixaron de ameazar.

No medio desa tormenta diaria de cifras outras noticias contendo igualmente máis cifras e estatísticas pasaron case desapercibidas, e sen tratar de equiparalas en canto á súa gravidade, o certo é que deberían facernos reflexionar. Só traio a estas liñas unha delas cun dos seus moitos titulares: “Seis de cada dez novos non saben quen foi Miguel Ángel Blanco”. Noticias referidas a unha enquisa de  GAD3 que nos revela algunhas cousas que tamén deberían preocuparnos polas súas consecuencias, como que máis da metade dos españois cre que a organización terrorista ETA segue activa; o 70% dos españois non saben quen foi José Antonio Ortega Lara; só un 38% dos mozos identifica a Irene Villa como unha das  victimas de ETA; o 95% dos españois descoñece o número de  victimas causadas polo terrorismo etarra; e quizais a que pode relevar a orixe dalgunhas das anteriores, o 68% dos menores de 35 anos recoñecen que non estudaron no colexio ou a universidade nada que estea relacionado coa banda terrorista que durante anos segou a vida de máis de 800 vítimas e deixou con feridas e traumas irrecuperables a miles de familias en España. O citado estudo leva por título “A memoria dun país. Estudo sobre o coñecemento da historia de ETA en España

Trouxen este exemplo polo que para nós debería representar a nosa Historia como pobo, como Nación. Quizais moita desta  desmemoria proceda da falta do estudo da nosa historia, pasada e recente, nos programas de ensino. Non me considero quen pata cuestionar métodos nin programas educativos, só trato de constatar feitos. 

Inmersos na inmediatez, na era dixital e das redes sociais, na época dos influencers, puidese parecer que o bo e o malo acontecido outrora non ten capacidade de influír e por iso de afectarnos como sociedade a día de hoxe.  

Un pobo que ignora ou descoñece a súa historia está condenado a repetir os seus erros, a non aprender deles e tamén a non sentir orgullo polas súas xestas, nin a lembrar aos seus heroes, os de antes e os de agora. Está condenado a construír unha sociedade de  desmemoriados.


0 comentarios: