miércoles, 21 de febrero de 2018

Languidecer

No hace muchas fechas en las páginas de este diario y bajo el titular “El Casco Histórico un corazón que no late” se dedicaba una doble página a informar sobre la situación en la que se encuentra esta emblemática zona de Lugo. 

Recapitulando datos de dicha información, Lugo tiene 12.000 casas vacías, la segunda ciudad de Galicia en esta triste estadística. Pero si al Casco Histórico nos ceñimos, son 4.000 los inmuebles totales de los que aproximadamente la mitad tienen un uso residencial. En su barrio más emblemático, la Tinería, unas 250 viviendas (el 35% del total) permanecen vacías.

Si además a este cóctel estadístico le introducimos elementos que poco ayudan a abordar con optimismo esta problemática, tendríamos que hablar de los índices de envejecimiento de nuestra ciudad que representa el 120,8 respecto a la población de Galicia, siendo en el casco histórico todavía más alarmante, un 172,9 respecto a la población gallega. 

A las cifras siempre cabe añadir elementos subjetivos a la vista de cualquier observador. Deterioro de numerosos inmuebles, cierre de establecimientos comerciales, proliferación de anuncios de venta o alquiler de locales desde hace tiempo vacíos, rebrote de la prostitución en algunas de sus calles...

Los expertos hablan de ausencia de planes especialmente de un Plan Estratégico, y de su apuesta por la rehabilitación con un destino prioritario fijado en el alquiler que permita fijar población y su renovación en esta representativa área urbana lucense. 

Quiero ahora mojarme personalmente como ya hice y seguiré haciendo, porque como vecino y también como representante político y público es mi deber y obligación. Entre mis propuestas y además de la elaboración de ese Plan Estratégico, está la de abrir un amplio debate social y político que detecte de manera amplia y fiel las carencias y las demandas de los diferentes sectores, buscando evidentemente el máximo consenso en las decisiones a adoptar. Pero si tales consensos no se alcanzasen, es necesario adoptar siempre decisiones y medidas, es decir, nunca parapetarse en ese argumento para continuar con la inacción y la falta de decisiones políticas.

Muy relacionado con lo anterior es la necesidad de una corporación y un gobierno municipales con verdadera voluntad política de llevar adelante la ejecución de estos planes, de manera que no puedan verse alterados por la presión y vulnerabilidad de los momentos electorales periódicos.

Priorizar los recursos económicos para estos fines, diversificar las actividades económicas a implantar, facilitar la iniciativa privada, especialmente en la reducción de complejos tramites administrativos y pegas burocráticas, habilitar áreas de aparcamientos para residentes y visitantes dentro y en las proximidades del Casco Histórico, implantando medidas regulatorias del trafico especialmente para las horas punta de cierre del comercio, evitar la improvisación y las actuaciones puntuales aisladas que no formen parte del Plan Estratégico, serían algunas de las aportaciones que caben en este espacio.

Si no hay voluntad política y no hay decisiones firmes sobre la mesa, la ciudad no solo tendrá problemas serios de corazón, languidecerá sin vuelta atrás.

Languidecer

Non hai moitas datas nas páxinas deste diario e baixo o titular “O Centro histórico: un corazón que non latexa” dedicábase unha dobre páxina a informar sobre a situación na que se atopa esta emblemática zona de Lugo. 

Recapitulando datos da devandita información, Lugo ten 12.000 casas baleiras, a segunda cidade de Galicia nesta triste estatística. Pero se ao Centro histórico cinguímonos, son 4.000 os inmobles totais dos que aproximadamente a metade teñen un uso residencial. No seu barrio máis emblemático, a Tinería, unhas 250 vivendas (o 35% do total) permanecen baleiras.

Se ademais a este cóctel estatístico introducímoslle elementos que pouco axudan a abordar con optimismo esta problemática, teriamos que falar dos índices de envellecemento da nosa cidade que representa o 120,8 respecto da poboación de Galicia, sendo no centro histórico aínda máis alarmante, un 172,9 respecto da poboación galega. 

Ás cifras sempre cabe engadir elementos subxectivos á vista de calquera observador. Deterioración de numerosos inmobles, peche de establecementos comerciais, proliferación de anuncios de venda ou aluguer de locais desde hai tempo baleiros, rebrote da prostitución nalgunhas das súas rúas...

Os expertos falan de ausencia de plans especialmente dun Plan Estratéxico, e da súa aposta pola rehabilitación cun destino prioritario fixado no aluguer que permita fixar poboación e a súa renovación nesta representativa área urbana lucense. 

Quero agora mollarme persoalmente como xa fixen e seguirei facendo, porque como veciño e tamén como representante político e público é o meu deber e obrigación. Entre as miñas propostas e ademais da elaboración dese Plan Estratéxico, está a de abrir un amplo debate social e político que detecte de maneira ampla e fiel as carencias e as demandas dos diferentes sectores, buscando evidentemente o máximo consenso nas decisións para adoptar. Pero se tales consensos non se alcanzasen, é necesario adoptar sempre decisións e medidas, é dicir, nunca parapetarse nese argumento para continuar coa inacción e a falta de decisións políticas.

Moi relacionado co anterior é a necesidade dunha corporación e un goberno municipais con verdadeira vontade política de levar adiante a execución destes plans, de maneira que non poidan verse alterados pola presión e vulnerabilidade dos momentos electorais xornais.

Priorizar os recursos económicos para estes fins, diversificar as actividades económicas a implantar, facilitar a iniciativa privada, especialmente na redución de complexos tramites administrativos e pegas burocráticas, habilitar áreas de aparcadoiros para residentes e visitantes dentro e nas proximidades do Centro histórico, implantando medidas reguladoras do trafico especialmente para as horas punta de peche do comercio, evitar a improvisación e as actuacións puntuais illadas que non formen parte do Plan Estratéxico, serían algunhas das achegas que caben neste espazo.

Se non hai vontade política e non hai decisións firmes sobre a mesa, a cidade non só terá problemas serios de corazón, languidecerá sen volta atrás.

0 comentarios: