miércoles, 15 de mayo de 2019

Cuatro años, cuatro letras

Desde estas mismas páginas cuando corría el mes de enero de este año y bajo el titulo “¿Hasta cuándo?” dedicaba mi reflexión a explicar como veía la situación de nuestra ciudad, Lugo.

Me hacia muchas preguntas, muchos “¿hasta cuando?”. Sobre la sangría de locales cerrados y sin actividad económica dentro de murallas, sobre la indiferencia ante el abandono visible de la ciudad monumental cuando uno camina por el adarve de la Muralla, sobre la parálisis en la maquinaria administrativa municipal que se manifiesta en interminables esperas en la tramitación de permisos o en la invisible presencia de la policía municipal donde siempre estuvo su sitio, en las calles. Sobre el por qué no se terminan las cosas que llevan años inacabadas, como la conexión del parque del Miño con el Rato, la dotación de la avenida Infanta Elena con cuatro carriles desde el Ceao sin interrupciones, el adecentamiento del entorno de la estación del tren, la conexión del nuevo puente con la ciudad, la aprobación definitiva del Plan de Urbanismo o la actualización del PEPRI, la ordenación inacabada del trafico, la puesta en marcha de un sistema que sustituya al de aparcamiento controlado del que solo quedan como muestra de la desidia municipal las maquinas expendedoras de los tickets desvalijadas y la imposibilidad de encontrar donde aparcar, y tantas otras muchas cosas inacabadas o ni siquiera iniciadas.

Estas y otras preguntas me las hago, se las hacen muchos lucenses, deseosos de que la falta de ideas y proyectos de ciudad, que denota falta de ilusión del gobierno municipal y que por momentos parece contagiarse a parte de la sociedad, deseosos como digo, dé paso a otras personas cargadas de ganas de hacer algo positivo por Lugo.

En estos primeros días de campaña he seguido con interés las candidaturas que concurren a las elecciones municipales y sus propuestas para sacar a Lugo de este largo letargo invernal. Conozco a Ramón Carballo y a las personas que forman su equipo. Personas cargadas de ilusión que no solamente buscan su oportunidad en la vida municipal, sino que tienen un proyecto sólido de ciudad. Que buscan terminar con esta situación y dedicar su tiempo y esfuerzo personal a recuperar el sentimiento de orgullo de lucenses que nunca debió dejarse evaporar.

Convencido de sus aciertos, con los errores que todos cometemos, convencido de su pasión por Lugo y de sus ganas por demostrar que otra forma mejor de gestionar la casa de todos los lucenses es posible, tendrán mi apoyo y el de una amplia mayoría de ciudadanos.

Los que tuvieron la oportunidad de continuar y culminar la transformación que Lugo experimentó en la década de los años 90 no lo hicieron, o no quisieron, especialmente en estos últimos cuatro años. Por estas y otras razones el próximo día 26, con nuestros votos, llegó el momento de cambiar a las personas que como única carta de presentación después de cuatro años lo único que han aportado ha sido poner cuatro letras en la entrada de Lugo, cuatro letras en cuatro años.

Catro anos, catro letras

Desde estas mesmas páxinas cando corría o mes de xaneiro deste ano e baixo o titulo “Ata cando?” dedicaba a miña reflexión para explicar como vía a situación da nosa cidade, Lugo.

Me cara a moitas preguntas, moitos “ata cando?”. Sobre a sangría de locais pechados e sen actividade económica dentro de murallas, sobre a indiferenza #ante o abandono visible da cidade monumental cando un camiña polo adarve da Muralla, sobre a parálise na maquinaria administrativa municipal que se manifesta en interminables esperas na tramitación de permisos ou na invisible presenza da policía municipal onde sempre estivo o seu sitio, nas rúas. Sobre o por que non se terminan as cousas que levan anos inacabadas, como a conexión do parque do Miño co Intre, a dotación da avenida Infanta Elena con catro carrís desde o Ceao sen interrupcións, a limpeza da contorna da estación do tren, a conexión da nova ponte coa cidade, a aprobación definitiva do Plan de Urbanismo ou a actualización do PEPRI, a ordenación inacabada do trafico, a posta en marcha dun sistema que substitúa ao de aparcamento controlado do que só quedan como mostra da desidia municipal as maquinas expendedoras dos tickets desvalixadas e a imposibilidade de atopar onde aparcar, e tantas outras moitas cousas inacabadas ou nin sequera iniciadas.

Estas e outras preguntas fágomas, fanllas moitos lucenses, desexosos de que a falta de ideas e proxectos de cidade, que denota falta de ilusión do goberno municipal e que por momentos parece contaxiarse a parte da sociedade, desexosos como digo, dea paso a outras persoas cargadas de ganas de facer algo positivo por Lugo.

Nestes primeiros días de campaña seguín con interese as candidaturas que concorren ás eleccións municipais e as súas propostas para sacar a Lugo deste longo letargo invernal. Coñezo a Ramón Carballo e ás persoas que forman o seu equipo. Persoas cargadas de ilusión que non soamente buscan a súa oportunidade na vida municipal, senón que teñen un proxecto sólido de cidade. Que buscan terminar con esta situación e dedicar o seu tempo e esforzo persoal a recuperar o sentimento de orgullo de lucenses que nunca debeu deixarse evaporar.

Convencido dos seus acertos, cos erros que todos cometemos, convencido da súa paixón por Lugo e das súas ganas por demostrar que outra forma mellor de xestionar a casa de todos os lucenses é posible, terán o meu apoio e o dunha ampla maioría de cidadáns.

Os que tiveron a oportunidade de continuar e culminar a transformación que Lugo experimentou na década dos anos 90 non o fixeron, ou non quixeron, especialmente neste últimos catro anos. Por estas e outras razóns o próximo día 26, cos nosos votos, chegou o momento de cambiar ás persoas que como única carta de presentación despois de catro anos o único que achegaron foi poñer catro letras na entrada de Lugo, catro letras en catro anos.

0 comentarios: