miércoles, 25 de mayo de 2022

Bochorno

Ciertamente que en lo climatológico se han adelantado los días calurosos a gran parte del territorio español y aunque aquí en Galicia nos hemos librado de lo que a otros les ha tocado, hubo días de calor excepcional para la época en la que todavía estamos.

“Calor sofocante” es la definición de bochorno en el diccionario de la Real Academia Española. Pero también tiene otro significado, “desazón o sofocamiento producido por algo que ofende, molesta o avergüenza”.

Altos cargos socialistas, ministras de Podemos y del PSOE dedicaron parte de sus declaraciones públicas durante los últimos días a valorar despectivamente el regreso de D. Juan Carlos a España para pasar unos días en Galicia y reunirse con parte de su familia, entre ellos el Rey Felipe VI.

No repetiré aquí sus hipócritas críticas para no ensuciar el artículo, sólo me quedo con la que utilizó la expresidenta del gobierno y presidenta de la Comisión de Igualdad del Congreso de los Diputados, Carmen Calvo, al hacer un chistecito sin gracia criticando la presencia de Juan Carlos I en Sanxenxo. “Hoy suben las temperaturas en todo el país, gran bochorno en Sanxenxo”, dijo.

Fue uno de los bramidos de muchos de los socios del PSOE, mientras el Gobierno se ponía de perfil. El ministro comunista Garzón no se cortó un pelo y llegó a calificar a D. Juan Carlos de “delincuente acreditado”.

Mientras ellos y el silencio cómplice del resto del Gobierno se comportaban así, en Sanxenxo el bochorno no se vio ni en lo climatológico ni en el recibimiento dispensado al monarca. Cariño, ovaciones, vivas al rey y calor humano, fueron algunos de los sentimientos manifestados en ese lugar, nada parecido al bochorno pronosticado.

Pero siendo esto un contratiempo para los que vaticinaban lo contrario, mi reflexión quiere ir un paso más adelante. Estos comentarios, declaraciones y ruido mediático propiciado por los que hoy nos gobiernan no dejan de ser lo accesorio, maniobras de distracción para que se retire el foco de las cuestiones transcendentales que vienen ocurriendo y las que seguirán propiciando.

Lo importante no es si “la visita” del Rey Juan Carlos a España es causa de bochorno o no, que no lo puede ser. Lo que debe preocuparnos es que el gobierno social-comunista con Sánchez al frente, lleva tiempo poniendo todo su empeño en cambiar las reglas de convivencia que nos dimos los españoles hace tiempo refrendando nuestra Constitución, en la que la Monarquía Parlamentaria es el sistema político bajo el que funcionamos.

Detrás de estos gestos de critica hacia D. Juan Carlos están los continuos feos que desde el Gobierno le imponen todos los días al Rey de España, a D. Felipe. Le marcan su agenda, le prohíben acudir a lugares a los que hasta que llegaron al gobierno su presencia era normal y habitual.

El perfil narcisista de Pedro Sánchez no tolera a un Jefe del Estado que le pueda hacer sombra, y menos que la institución de la monarquía además de ser la más valorada, solo represente un problema para el 0,2% de los españoles. Mientras, cada salida que realiza Sánchez a lugares públicos se convierte en un concierto de abucheos y pitidos, porque para muchos españoles su comportamiento “ofende, molesta o avergüenza”, como recoge el diccionario para definir bochorno.


Bochorno

Certamente que no climatolóxico adiantáronse os días calorosos a gran parte do territorio español e aínda que aquí en Galicia librámonos do que a outros lles tocou, houbo días de calor excepcional para a época na que aínda estamos.

“Calor sufocante” é a definición de bochorno no dicionario da Real Academia Española. Pero tamén ten outro significado, “desazón ou sofocamiento producido por algo que ofende, molesta ou avergoña”.

Altos cargos socialistas, ministras de Podemos e do PSOE dedicaron parte das súas declaracións públicas durante os últimos días a valorar despectivamente o regreso de D. Juan Carlos a España para pasar uns días en Galicia e reunirse con parte da súa familia, entre eles o Rei Felipe VI.

Non repetirei aquí os seus hipócritas críticas para non ensuciar o artigo, só quedo coa que utilizou a expresidenta do goberno e presidenta da Comisión de Igualdade do Congreso dos Deputados, Carmen Calvo, ao facer unha brincadeira sen graza criticando a presenza de Juan Carlos I en Sanxenxo. “Hoxe soben as temperaturas en todo o país, gran bochorno en Sanxenxo”, dixo.

Foi un dos bramidos de moitos dos socios do PSOE, mentres o Goberno poñíase de perfil. O ministro comunista Garzón non se cortou un pelo e chegou a cualificar a D. Juan Carlos de “delincuente acreditado”.

Mentres eles e o silencio cómplice do resto do Goberno comportábanse así, en Sanxenxo o bochorno non se viu nin no climatolóxico nin no recibimento dispensado ao monarca. Cariño, ovacións, vivas ao rei e calor humano, foron algúns dos sentimentos manifestados nese lugar, nada semellante ao bochorno prognosticado.

Pero sendo isto un contratempo para os que vaticinaban o contrario, a miña reflexión quere ir un paso máis adiante. Estes comentarios, declaracións e ruído mediático propiciado polos que hoxe nos gobernan non deixan de ser o accesorio, manobras de distracción para que se retire o foco das cuestións transcendentais que veñen ocorrendo e as que seguirán propiciando.

O importante non é se “a visita” do Rei Juan Carlos a España é causa de bochorno ou non, que non o pode ser. O que debe preocuparnos é que o goberno social-comunista con Sánchez á fronte, leva tempo poñendo todo o seu empeño en cambiar as regras de convivencia que nos demos os españois hai tempo referendando a nosa Constitución, na que a Monarquía Parlamentaria é o sistema político baixo o que funcionamos.

Detrás destes xestos de critica cara a D. Juan Carlos están os continuos feos que desde o Goberno impóñenlle todos os días ao Rei de España, a D. Felipe. Márcanlle a súa axenda, prohíbenlle acudir a lugares aos que ata que chegaron ao goberno a súa presenza era normal e habitual.

O perfil narcisista de Pedro Sánchez non tolera a un Xefe do Estado que lle poida facer sombra, e menos que a institución da monarquía ademais de ser a máis valorada, só represente un problema para o 0,2% dos españois. Mentres, cada saída que realiza Sánchez a lugares públicos convértese nun concerto de apupos e asubíos, porque para moitos españois o seu comportamento “ofende, molesta ou avergoña”, como recolle o dicionario para definir bochorno.

0 comentarios: