miércoles, 20 de febrero de 2019

Pensando en él

Estos últimos días se han caracterizado por la incertidumbre y las especulaciones en torno a si finalmente Sánchez se decidiría a poner fin a su periplo por tierra, mar y sobre todo aire, que ya ha durado 8 meses. Diversas fechas se manejaban y como siempre y una vez más, la elegida ha sido el resultado de la estrategia que más convenía a su persona, no a su Partido o, lo que sería más razonable, al interés general de los españoles y al manejo de los dineros públicos, aplicando la tesis defendida por alguna ministra de que esos dineros “no son de nadie”.

El coste medio de la organización y celebración de un proceso electoral en España en los últimos años viene alcanzando la nada despreciable cifra de 130 millones de euros. De esa cifra unos 55 millones se destinan a pagar los gastos de personal de la Administración que interviene en el proceso y de los miembros de los operativos especiales de seguridad. Otros 50 millones se van en envíos electorales desde Correos. 13 millones en dispositivos de telecomunicaciones...

Es posible que para la mayoría de nosotros hablar de millones represente un ejercicio complicado a la hora de relativizar y acertar en la verdadera dimensión e importancia de esta cifra.

Trataré de ayudarles a entender a que equivaldría este gasto, que como explicaré después se podría evitar. Con esos 130 millones se podrían construir 52 Centros de Salud bien equipados; se podría costear el servicio telefónico del 016 de asesoramiento y ayuda contra el maltrato durante más de 144 años; se podrían pagar las nóminas de unos 3.000 policías municipales durante todo un año o la construcción de más de 150 guarderías o escuelas infantiles con capacidad para 100 niños cada una. Son solo algunos ejemplos. 

Este gasto sería evitable. Entre las elecciones que se han convocado para el 28 de abril y las que ya estaban fijadas desde hace años (europeas, municipales y autonómicas en algunas Comunidades Autónomas, a celebrar el 26 de mayo) median únicamente 28 días. Entonces ¿por qué no se celebran todas el mismo día? Nos ahorraríamos esa importante cantidad de dinero, además de evitar someter a los ciudadanos a dos campañas electorales consecutivas, comenzando la primera el viernes de Dolores coincidiendo con el inicio de la semana Santa, con una extensa e importante proyección en muchos pueblos y ciudades de España.

Las respuestas a estas preguntas son múltiples pero sencillas con un denominador común. Porque le conviene a él, a Pedro Sánchez.

Le conviene entre otras razones, porque podrá utilizar los resultados de muchos ayuntamientos para “cambiar cromos” y lograr los apoyos que necesite para ser investido presidente del gobierno a cambio de otorgar alcaldías y otras piezas mayores a quienes necesiten del apoyo de su Partido.

Estas y otras razones son las que espero que tengamos en cuenta muchos españoles cuando vayamos a depositar nuestras papeletas en la urnas, pero lo que espero y deseo es que cuando lo hagamos pensemos también en él y le demos la respuesta adecuada. No lo olvidemos, también nosotros podemos actuar pensando en él. 


Pensando nel

Estes últimos días caracterizáronse pola incerteza e as especulacións ao redor de se finalmente Sánchez decidiríase a poñer fin ao seu periplo por terra, mar e sobre todo aire, que xa durou 8 meses. Diversas datas manexábanse e como sempre e unha vez máis, a elixida foi o resultado da estratexia que máis conviña á súa persoa, non ao seu Partido ou, o que sería máis razoable, ao interese xeral dos españois e ao manexo dos diñeiros públicos, aplicando a tese defendida por algunha ministra de que eses diñeiros “non son de ninguén”.

O custo medio da organización e celebración dun proceso electoral en España nos últimos anos vén alcanzando a nada despreciable cifra de 130 millóns de euros. Desa cifra uns 55 millóns destínanse a pagar os gastos de persoal da Administración que intervén no proceso e dos membros dos operativos especiais de seguridade. Outros 50 millóns vanse en envíos electorais desde Correos. 13 millóns en dispositivos de telecomunicacións...

É posible que para a maioría de nós falar de millóns represente un exercicio complicado á hora de relativizar e acertar na verdadeira dimensión e importancia desta cifra.

Tratarei de axudarlles a entender a que equivalería este gasto, que como explicarei despois poderíase evitar. Con eses 130 millóns poderíanse construír 52 Centros de Saúde ben equipados; poderíase custear o servizo telefónico do 016 de asesoramento e axuda contra os malos tratos durante máis de 144 anos; poderíanse pagar as nóminas duns 3.000 policías municipais durante todo un ano ou a construción de máis de 150 garderías ou escolas infantís con capacidade para 100 nenos cada unha. Son só algúns exemplos. 

Este gasto sería evitable. Entre as eleccións que se convocaron para o 28 de abril e as que xa estaban fixadas desde hai anos (europeas, municipais e autonómicas nalgunhas Comunidades Autónomas, a celebrar o 26 de maio) median unicamente 28 días. Entón por que non se celebran todas o mesmo día? Aforrariámonos/Aforrariámosnos esa importante cantidade de diñeiro, ademais de evitar someter aos cidadáns a dúas campañas electorais consecutivas, comezando a primeira o venres de Dores coincidindo co inicio da semana Santa, cunha extensa e importante proxección en moitos pobos e cidades de España.

As respostas a estas preguntas son múltiples pero sinxelas cun denominador común. Porque lle convén a el, a Pedro Sánchez.

Convenlle entre outras razóns, porque poderá utilizar os resultados de moitos concellos para “cambiar cromos” e lograr os apoios que necesite para ser investido presidente do goberno a cambio de outorgar alcaldías e outras pezas maiores a quen necesite do apoio do seu Partido.

Estas e outras razóns son as que espero que teñamos en conta moitos españois cando vaiamos depositar as nosas papeletas na urnas, pero o que espero e desexo é que cando o fagamos pensemos tamén nel e deámoslle a resposta adecuada. Non o esquezamos, tamén nós podemos actuar pensando nel.

0 comentarios: