miércoles, 21 de agosto de 2019

Sobreprotección

Desde el punto de vista informativo el verano obliga a los redactores a rellenar sus informativos con noticias que en otro momento del año no ocuparían ni 20 segundos de un telediario. En este verano algunas noticias de este tipo me han servido de inspiración para este artículo.

“Un niño de 11 años autor de una nota amenazando con hacer explotar un avión y firmando como el terrorista”. La broma obligó a desalojar un avión cuando se disponía a despegar ocasionando los correspondientes sustos, retrasos e inconvenientes a muchos pasajeros.

Otra, “Arroja su propio coche al río” un joven malcriado que recibió como regalo de cumpleaños por parte de sus padres un BMW y como no le gustó, ya que él había pedido un Jaguar, no tuvo mejor reacción que tirarlo al río.

Seguramente ambas noticias no guarden relación, pero me han llevado a volver a reflexionar una vez más sobre aspectos relacionados con la educación de nuestros hijos, su sobreprotección o el, cada vez mayor, retraso en alcanzar su madurez.

En estas mismas páginas ya tuve ocasión de escribir hace tiempo que “en algunos hogares se incentiva el cumplimiento y la obediencia en términos de regalos o compensaciones que poco tienen que ver con el reconocimiento moral, la inculcación de valores o los estímulos para mejorar o para realizar sacrificios personales. Todo se arregla con concesiones al capricho de turno o de moda”.

Está demostrado que acostumbrar a los niños a recibir regalos en grandes cantidades les convierte en personas más vulnerables ante situaciones de frustración. Si a estas situaciones añadimos la frecuente sobreprotección otorgada por muchos padres estaremos ante un camino de consecuencias muy negativas para nuestros adolescentes.

Se habla de padres “helicópteros”, aquellos que sobrevuelan constantemente las vidas de sus hijos siempre pendientes de sus deseos; los padres “apisonadora” por allanarles el camino para no tener que encontrarse con dificultades; o los padres “guardaespaldas” que saltan ante cualquier crítica sobre sus hijos. Este último tipo nos trae a la memoria cantidad de noticias relacionadas con agresiones de padres a profesores de sus hijos por cualquier llamada de atención o reproche merecido en clase.

Las consecuencias son tremendamente contraproducentes, los convierte en déspotas, sus miedos serán mayores y carecerán de autonomía.

Algunos expertos han afirmado que de padres sobreprotectores salen hijos tiranos, y no suele fallar. Muchos padres no se han ganado el respeto de sus hijos, no han sabido o no han querido manejar el principio de autoridad, y de ello viene los notables incrementos de agresiones de hijos a sus padres.

Los chavales que no aceptan las normas, que son retadores o desafiantes con el paso del tiempo, en su adolescencia se volverán más presumidos y rebeldes, terminando en ocasiones en esas agresiones a sus progenitores o a sus profesores. 

En resumen, la sobreprotección a los niños, haciéndoles creer que son el centro del universo y que pueden actuar al libre albedrío sin consecuencias, no solamente traerá las consecuencias descritas, y noticias similares a las comentadas, sino también la construcción de una sociedad cada día más vacía de valores, porque en definitiva lo que les estamos transmitiendo es un mundo irreal.


Sobreprotección

Desde o punto de vista informativo o verán obriga aos redactores para encher os seus informativos con noticias que noutro momento do ano non ocuparían nin 20 segundos dun telexornal. Neste verán algunhas noticias deste tipo servíronme de inspiración para este artigo.

“Un neno de 11 anos autor dunha nota ameazando con facer explotar un avión e asinando como o terrorista”. A broma obrigou a desaloxar un avión cando se dispoñía a despegar ocasionando os correspondentes sustos, atrasos e inconvenientes a moitos pasaxeiros.

Outra, “Arroxa o seu propio coche ao río” un mozo malcriado que recibiu como agasallo de aniversarios por parte dos seus pais un BMW e como non lle gustou, xa que el pedira un Jaguar, non tivo mellor reacción que tiralo ao río.

Seguramente ambas as noticias non garden relación, pero leváronme a volver reflexionar unha vez máis sobre aspectos relacionados coa educación dos nosos fillos, o seu sobreprotección ou o, cada vez maior, atraso en alcanzar a súa madurez.

Nestas mesmas páxinas xa tiven ocasión de escribir hai tempo que “nalgúns fogares incentívase o cumprimento e a obediencia en termos de agasallos ou compensacións que pouco teñen que ver co recoñecemento moral, a inculcación de valores ou os estímulos para mellorar ou para realizar sacrificios persoais. Todo se arranxa con concesións ao capricho de quenda ou de moda”.

Está demostrado que afacer aos nenos para recibir agasallos en grandes cantidades convértelles en persoas máis vulnerables ante situacións de frustración. Se a estas situacións engadimos a frecuente sobreprotección outorgada por moitos pais estaremos diante dun camiño de consecuencias moi negativas para os nosos adolescentes.

Fálase de pais “helicópteros”, aqueles que sobrevoan constantemente as vidas dos seus fillos sempre pendentes dos seus desexos; os pais “apisoadora” por achandarlles o camiño para non ter que atoparse con dificultades; ou os pais “gardacostas” que saltan ante calquera crítica sobre os seus fillos. Este último tipo tráenos á memoria cantidade de noticias relacionadas con agresións de pais a profesores dos seus fillos por calquera chamada de atención ou reproche merecido en clase.

As consecuencias son tremendamente contraproducentes, convérteos en déspotas, os seus medos serán maiores e carecerán de autonomía.

Algúns expertos afirmaron que de pais sobreprotectores saen fillos tiranos, e non adoita fallar. Moitos pais non se gañaron o respecto dos seus fillos, non souberon ou non quixeron manexar o principio de autoridade, e diso vén os notables incrementos de agresións de fillos aos seus pais.

Os rapaces que non aceptan as normas, que son retadores ou desafiantes co paso do tempo, na súa adolescencia volveranse máis fachendosos e rebeldes, terminando en ocasións nesas agresións aos seus proxenitores ou aos seus profesores. 

En resumo, a sobreprotección aos nenos, facéndolles crer que son o centro do universo e que poden actuar ao libre albedrío sen consecuencias, non soamente traerá as consecuencias descritas, e noticias similares ás comentadas, senón tamén a construción dunha sociedade cada día máis baleira de valores, porque en definitiva o que lles estamos transmitindo é un mundo irreal.

0 comentarios: