miércoles, 12 de octubre de 2022

Presupuestar

Es normal que siempre le demos el mismo significado o interpretación a las palabras, especialmente a aquellas que no forman parte de nuestro lenguaje diario. Posiblemente les ocurra con la palabra “presupuestar”, que en economía domestica equivale a ajustar los gastos a los ingresos. No así en términos políticos, donde ese ajuste habitualmente es sustituido por un incremento del déficit, es decir por contraer más deuda con cargo al bolsillo de todos nosotros y de las generaciones futuras.

En estos días se habla mucho de los últimos Presupuestos del Estado para 2023 y, salvo contadas excepciones, lo que más transciende son las inversiones que nos quedan más cerca, con menor atención a las cantidades asignadas a las mismas. No digamos a los plazos o anualidades en las que se pretende abordar y finalizar esas obras.

Si curioseamos algo en internet y preguntamos a la Wikipedia por la palabra de marras nos encontramos con lo siguiente: “presupuesto es el cálculo, planificación y formulación anticipada de los ingresos y gastos de una actividad económica. Es un plan de acción dirigido a cumplir con un objetivo previsto, expresado en términos financieros, el cual debe cumplirse en determinado tiempo, por lo general anual o mensual y en ciertas condiciones”.

Me quedo con algunas de las palabras que forman parte de la definición: planificación, cumplir con el objetivo previsto y hacerlo en determinado tiempo. Por desgracia los presupuestos del Gobierno para nuestra provincia no planifican, no sirven para cumplir con el objetivo necesario y de llegar a cumplirse será en un plazo de tiempo inasumible.

Si realmente existiera un objetivo claro y prioritario, debería pasar por culminar la conexión ferroviaria de nuestra capital con A Coruña y Ourense, al tiempo que se iniciasen los estudios necesarios para poder presupuestar lo antes posible las obras de una nueva línea entre Lugo y Santiago. Lo mismo cabría decir de las infraestructuras viarias donde nada nuevo aparece en el documento que comentamos. No se inicia una sola carretera nueva y lo que es peor, las que deberían terminarse inmediatamente, como la autovía entre Lugo y Santiago ven alargado su plazo de finalización.

No me caben aquí más ejemplos, pero son suficientes para demostrar que aquí no hay planificación para mejorar, no se cumple ningún buen objetivo y los plazos son inasumibles.

Pero presupuesto también es otra cosa, es el participio del verbo presuponer, que significa dar por sentado o cierto algo. Y es aquí donde con el paso del tiempo y de algunos gobiernos, la labor de presupuestar se parece más a esta definición.

Presuponemos que el Gobierno solventará las principales deficiencias y atenderá las más urgentes o demandadas socialmente, pero es mucho suponer. Damos por cierto lo que el sentido común nos traslada, pero que no comparten aquellos que nos gobiernan. Damos por sentado que merecemos que se atiendan las demandas de ya tantos años y que si se prometieron se cumplirán, pero pronto comprobaremos que la decepción sustituirá a esa esperanza defraudada.

De seguir así en los diccionarios pronto se añadirá otra acepción a la palabra presupuestar y que también termina en “ar”: “engañar”.


Orzar

É normal que sempre lle deamos o mesmo significado ou interpretación ás palabras, especialmente a aquelas que non forman parte da nosa linguaxe diaria. Posiblemente ocórralles coa palabra “orzar”, que en economía domestica equivale a axustar os gastos aos ingresos. Non así en termos políticos, onde ese axuste habitualmente é substituído por un incremento do déficit, é dicir por contraer máis débeda con cargo ao peto de todos nós e das xeracións futuras.

Nestes días fálase moito dos últimos Orzamentos do Estado para 2023 e, salvo contadas excepcións, o que máis transcende son os investimentos que nos quedan máis preto, con menor atención ás cantidades asignadas ás mesmas. Non digamos aos prazos ou anualidades nas que se pretende abordar e finalizar esas obras.

Se esculcamos algo na internet e preguntamos á Wikipedia pola palabra de marras atopámonos co seguinte: “orzamento é o cálculo, planificación e formulación anticipada dos ingresos e gastos dunha actividade económica. É un plan de acción dirixido a cumprir cun obxectivo previsto, expresado en termos financeiros, o cal debe cumprirse en determinado tempo, polo xeral anual ou mensual e en certas condicións”.

Quedo con algunhas das palabras que forman parte da definición: planificación, cumprir co obxectivo previsto e facelo en determinado tempo. Por desgraza os orzamentos do Goberno para a nosa provincia non planifican, non serven para cumprir co obxectivo necesario e de chegar a cumprirse será nun prazo de tempo inasumible.

Se realmente existise un obxectivo claro e prioritario, debería pasar por culminar a conexión ferroviaria da nosa capital coa Coruña e Ourense, á vez que se iniciasen os estudos necesarios para poder orzar canto antes as obras dunha nova liña entre Lugo e Santiago. O mesmo cabería dicir das infraestruturas viarias onde nada novo aparece no documento que comentamos. Non se inicia unha soa estrada nova e o que é peor, as que deberían terminarse inmediatamente, como a autovía entre Lugo e Santiago ven alongado o seu prazo de finalización.

Non me caben aquí máis exemplos, pero son suficientes para demostrar que aquí non hai planificación para mellorar, non se cumpre ningún bo obxectivo e os prazos son inasumibles.

Pero presuposto tamén é outra cousa, é o participio do verbo presupoñer, que significa dar por sentado ou certo algo. E é aquí onde co paso do tempo e dalgúns gobernos, o labor de orzar parécese máis a esta definición.

Presupoñemos que o Goberno liquidará as principais deficiencias e atenderá as máis urxentes ou demandadas socialmente, pero é moito supoñer. Damos por certo o que o sentido común trasládanos, pero que non comparten aqueles que nos gobernan. Damos por sentado que merecemos que se atendan as demandas de xa tantos anos e que se son prometidas cumpriranse, pero pronto comprobaremos que a decepción substituirá a esa esperanza defraudada.

De seguir así nos dicionarios pronto se engadirá outra acepción á palabra orzar e que tamén termina en “ar”: “enganar”.

0 comentarios: