Cuando la degradación de la política se refleja a diario en decenas de noticias que se hacen eco de personas que utilizan su cargo para servirse y aprovecharse particularmente, es necesario una vez más, reflexionar en voz alta sobre el sacrificio y la entrega de muchas personas que con autentica vocación de servicio lo dan todo por mejorarle la vida a los demás. Es la verdadera razón de los servidores públicos.
Se ha instalado en el imaginario colectivo la idea de que los políticos viven a costa de los demás, sin esfuerzo ni sacrificio y gozando de grandes privilegios, cuando la realidad es que muchos de ellos, la mayoría, realizan su trabajo en jornadas interminables, asumen enormes responsabilidades y renuncian a su vida personal y profesional para poder con gran desgaste servir a su comunidad. Como Paula.
Para empezar a cambiar esta situación no basta con la denuncia de la corrupción y de los que la practican, también es necesario aprender a valorar y respetar a quienes ejercen su labor diaria con honestidad. De no hacerlo estaremos expulsando de la política a los mejores, a los verdaderos servidores públicos, al tiempo que les dejaremos camino libre a los oportunistas.
Si queremos evitar que el reconocimiento llegue sólo cuando es demasiado tarde deberíamos esforzarnos en encontrar formas de valorar a quienes realmente se esfuerzan por servir a sus vecinos. Formas como la de no asumir que todos los políticos son iguales, no limitar el reconocimiento o rechazo al voto cada cuatro años, dar mas espacio informativo a los que trabajan con honestidad frente a los corruptos, no buscar solo los fallos, o del mismo modo que reconocemos los méritos en otras profesiones, procurar manifestar con frecuencia nuestro apoyo a los buenos gestores, ya sea en redes sociales, participando en actos públicos o simplemente reconociéndoselo de manera directa.
Un simple gesto de reconocimiento, un mensaje de apoyo o una muestra de respeto pueden ser suficiente para quienes trabajan por el bien común.
El servicio público debe ser una vocación que conlleva muchas renuncias personales y un gran compromiso con los ciudadanos. Las virtudes de un buen servidor público van más allá de su preparación técnica o la eficiencia en la gestión. Algunas de esas cualidades son la honestidad, la vocación de servicio, la empatía y cercanía con sus vecinos, asumir su responsabilidad con seriedad, sin excusas ni evasivas, la capacidad de liderazgo y saber trabajar en equipo, la humildad y la capacidad de autocrítica, la perseverancia y valentía a la hora de tomar decisiones difíciles, o la visión de futuro son solo algunas de esas necesarias virtudes.
Cuando me llegó la noticia del fallecimiento de nuestra alcaldesa Paula Alvarellos, transcurridos los primeros momentos de conmoción por lo inesperado y trágico desenlace, empecé a pensar en lo que acabo de escribir, en las virtudes inherentes a un buen servidor público.
Paula supo ganarse en poco tiempo el respeto y cariño de muchos lucenses, por su capacidad de dialogo, de buscar el entendimiento y no hacer de la confrontación la bandera de su gestión.
Lamentar su muerte no es suficiente. Poner en valor sus cualidades tampoco. Como vecinos y ciudadanos aprendamos a ser más generosos, a tiempo, con quienes tratan de mejorar nuestras vidas a costa de perjudicar, o perder, las suyas.
Servidores públicos
Cando a degradación da política reflíctese a diario en decenas de noticias que se fan eco de persoas que utilizan o seu cargo para servirse e aproveitarse particularmente, é necesario unha vez máis, reflexionar en voz alta sobre o sacrificio e a entrega de moitas persoas que con autentica vocación de servizo dano todo por mellorarlle a vida aos demais. É a verdadeira razón dos servidores públicos.
Instalouse no maxinario colectivo a idea de que os políticos viven á conta dos demais, sen esforzo nin sacrificio e gozando de grandes privilexios, cando a realidade é que moitos deles, a maioría, realizan o seu traballo en xornadas interminables, asumen enormes responsabilidades e renuncian á súa vida persoal e profesional para poder con gran desgaste servir á súa comunidade. Como Paula.
Para empezar a cambiar esta situación non basta coa denuncia da corrupción e dos que a practican, tamén é necesario aprender a valorar e respectar a quen exerce o seu labor diario con honestidade. De non facelo estaremos a expulsar da política aos mellores, aos verdadeiros servidores públicos, á vez que lles deixaremos camiño libre aos oportunistas.
Se queremos evitar que o recoñecemento chegue só cando é demasiado tarde deberiamos esforzarnos en atopar formas de valorar a quen realmente se esforzan por servir aos seus veciños. Formas como a de non asumir que todos os políticos son iguais, non limitar o recoñecemento ou rexeitamento ao voto cada catro anos, dar mais espazo informativo aos que traballan con honestidade fronte aos corruptos, non buscar só os fallos, ou do mesmo xeito que recoñecemos os méritos noutras profesións, procurar manifestar con frecuencia o noso apoio aos bos xestores, xa sexa en redes sociais, participando en actos públicos ou simplemente recoñecéndollo de maneira directa.
Un simple xesto de recoñecemento, unha mensaxe de apoio ou unha mostra de respecto poden ser suficiente para quen traballa polo ben común.
O servizo público debe ser unha vocación que conleva moitas renuncias persoais e un gran compromiso cos cidadáns. As virtudes dun bo servidor público van máis aló da súa preparación técnica ou a eficiencia na xestión. Algunhas desas calidades son a honestidade, a vocación de servizo, a empatía e proximidade cos seus veciños, asumir a súa responsabilidade con seriedade, sen escusas nin evasivas, a capacidade de liderado e saber traballar en equipo, a humildade e a capacidade de autocrítica, a perseveranza e valentía á hora de tomar decisións difíciles, ou a visión de futuro son só algunhas desas necesarias virtudes.
Cando me chegou a noticia do falecemento da nosa alcaldesa Paula Alvarellos, transcorridos os primeiros momentos de conmoción polo inesperado e tráxico desenlace, empecei a pensar no que acabo de escribir, nas virtudes inherentes a un bo servidor público.
Paula soubo gañarse en pouco tempo o respecto e agarimo de moitos lucenses, pola súa capacidade de dialogo, de buscar o entendemento e non facer da confrontación a bandeira da súa xestión.
Lamentar a súa morte non é suficiente. Poñer en valor as súas calidades tampouco. Como veciños e cidadáns aprendamos a ser máis xenerosos, a tempo, con quen trata de mellorar as nosas vidas á conta de prexudicar, ou perder, as súas.
0 comentarios:
Publicar un comentario