miércoles, 18 de marzo de 2020

La hora de obedecer

En pocos días hemos pasado de la sorpresa a no dar crédito a la situación que se nos ha venido encima como una ola gigante, un tsunami que deja efectos devastadores a su paso. Muchos hablan de lo que se tenía que haber hecho y no se hizo, otros de lo que todavía queda por hacer y es urgente acometer. Tiempo habrá de analizar y enjuiciar aciertos y errores, no lo duden.

Pero hoy estamos en la hora de la verdad, en la que toda sociedad demuestra, como ya lo hizo en situaciones similares a lo largo de la historia, si es madura, si está a la altura de las circunstancias, aunque puedan fallar los que más responsabilidades ostentan.

En toda situación crítica está demostrado que la salida y la respuesta es más rápida y eficaz cuando quienes lideran esa sociedad son capaces de transmitir confianza y determinación con sus mensajes y medidas, también con su ejemplo. Pero tampoco es menos cierto que en ausencia de esas circunstancias deseables son los ciudadanos y los colectivos profesionales más directamente implicados en la lucha contra estas eventualidades los que, con su saber estar y dedicación profesional, no solo suplen sino que enderezan los rumbos erráticos provocados por la falta de liderazgos.

En plena guerra por atajar y vencer al enemigo común, este maldito virus con nombre de campaña de marketing, en estas horas muy difíciles, que sin duda preceden a otras muchas también complicadas, toca obedecer, demostrar todo nuestro civismo y responsabilidad. No es momento para cuestionar a quienes dirigen a la tropa, a nuestros generales, por muchos errores y desatinos que puedan cometer. Eso solo agravaría más esta situación de la que todos estamos deseando salir con los menores daños posibles.

Primero centrémonos en colaborar acatando las instrucciones que se nos están dando para que los problemas de salud, los auténticamente prioritarios, se atajen eficazmente y para que la curva de contagios y fallecidos se invierta cuanto antes. En esta fase cumplir con las indicaciones del Gobierno está en nuestras manos.

La reclusión en los hogares, para aquellos que no tengan la obligación de acudir a centros de trabajo o a prestar servicios esenciales, es una tarea que no representa un castigo, tan solo una incomodidad. No se está pidiendo mucho más. Si con seguir estas normas liberamos los hospitales para que sus profesionales centren todos sus esfuerzos y recursos en atender a los verdaderamente enfermos, será mucho lo conseguido.

Superada la parte relativa a nuestra salud, deberemos hacer frente a las graves consecuencias económicas provocadas por la paralización de muchas actividades, algo que puede llevarse por delante miles de puestos de trabajo, especialmente de autónomos y pequeños negocios. El coste será muy alto y las medidas para paliarlo no deben hacerse esperar.

Los buenos marineros saben perfectamente como hacer frente a las malas condiciones de la mar. Hoy nos enfrentamos a un escenario similar a la tormenta perfecta, y solo obedeciendo las ordenes y remando todos en la misma dirección podremos salir con el menor daño posible para nosotros y cuantos nos rodean. Ya lo hicimos antes, hagámoslo una vez más.


A hora de obedecer

En poucos días pasamos da sorpresa a non dar crédito á situación que se nos veu encima como unha onda xigante, un tsunami que deixa efectos devastadores ao seu paso. Moitos falan do que se tiña que facer e non se fixo, outros do que aínda queda por facer e é urxente acometer. Tempo haberá de analizar e axuizar acertos e erros, non o dubiden.

Pero hoxe estamos na hora da verdade, na que toda sociedade demostra, como xa o fixo en situacións similares ao longo da historia, se é madura, se está á altura das circunstancias, aínda que poidan fallar os que máis responsabilidades ostentan.

En toda situación crítica está demostrado que a saída e a resposta é máis rápida e eficaz cando quen lidera esa sociedade son capaces de transmitir confianza e determinación coas súas mensaxes e medidas, tamén co seu exemplo. Pero tampouco é menos certo que en ausencia desas circunstancias desexables son os cidadáns e os colectivos profesionais máis directamente implicados na loita contra estas eventualidades os que, co seu saber estar e dedicación profesional, non só suplen senón que endereitan os rumbos erráticos provocados pola falta de liderados.

En plena guerra por atallar e vencer ao inimigo común, este maldito virus con nome de campaña de márketing, nestas horas moi difíciles, que sen dúbida preceden a outras moitas tamén complicadas, toca obedecer, demostrar todo o noso civismo e responsabilidade. Non é momento para cuestionar a quen dirixe á tropa, aos nosos xenerais, por moitos erros e desatinos que poidan cometer. Iso só agravaría máis esta situación da que todos estamos a desexar saír cos menores danos posibles.

Primeiro centrémonos en colaborar acatando as instrucións que se nos están dando para que os problemas de saúde, os autenticamente prioritarios, atállense eficazmente e para que a curva de contaxios e falecidos invístase canto antes. Nesta fase cumprir coas indicacións do Goberno está nas nosas mans.

A reclusión nos fogares, para aqueles que non teñan a obrigación de acudir a centros de traballo ou a prestar servizos esenciais, é unha tarefa que non representa un castigo, tan só unha incomodidade. Non se está pedindo moito máis. Se con seguir estas normas liberamos os hospitais para que os seus profesionais centren todos os seus esforzos e recursos en atender aos verdadeiramente enfermos, será moito o conseguido.

Superada a parte relativa á nosa saúde, deberemos facer fronte ás graves consecuencias económicas provocadas pola paralización de moitas actividades, algo que pode levar por diante miles de postos de traballo, especialmente de autónomos e pequenos negocios. O custo será moi alto e as medidas para palialo non deben facerse esperar.

Os bos mariñeiros saben perfectamente como facer fronte ás malas condicións da mar. Hoxe enfrontámonos a un escenario similar á tormenta perfecta, e só obedecendo ordénelas e remando todos na mesma dirección poderemos saír co menor dano posible para nós e cuantos rodéannos. Xa o fixemos antes, fagámolo unha vez máis.

0 comentarios: