miércoles, 12 de abril de 2023

"Un poco parada"

Lo peor que le puede pasar a una sociedad, a los ciudadanos y a las ciudades en las que habitan es que se encuentren “un poco paradas”. Hace pocos días y en este mismo diario el exalcalde socialista López Orozco concedía una amplia entrevista y en ella encontré varias opiniones que seguramente, con matices, podría compartir.

La primera fue una referencia al cada día más deteriorado cuartel de San Fernando, y sobre el que opinaba y cito textualmente “Es que fue una pena perder el auditorio allí. Hubiera sido la salvación del casco histórico y Lugo tendría auditorio desde hace años. Pero había otros intereses”.

Claro que fue una pena, diría algo más, fue un grave error de gestión no hacerlo allí. Lo que lógicamente no aclara en esa entrevista son las razones por las que no se construyó ahí el auditorio, que brevemente trataré de recordar.

En 1999, año en el que el exalcalde tomó posesión, se encontró con un proyecto de auditorio en marcha, fruto de un concurso de ideas en el que todos los grupos políticos de la corporación que me honré en presidir pudieron opinar. También la propiedad del inmueble del cuartel que adquirimos al Ministerio de Defensa y lo más importante, un generoso presupuesto que hubiera permitido iniciar las obras del auditorio.

Cuando se refiere a que había otros intereses, no aclara a cuáles se refiere, pero en otras ocasiones se escudaron en las discrepancias con su socio de coalición, el BNG, y en los informes del organismo ICOMOS que rechazaban la ubicación. Hay que recordar que estos informes no son vinculantes y que la verdadera causa, al menos en mi opinión, fueron las discrepancias internas en un gobierno formado por integrantes de partidos con intereses distintos y sólo unido por el legítimo fin de que no gobernase la lista más votada y a un puñado de votos de la mayoría absoluta, la del Partido Popular.

Claro que fue una pena que no se hubiese construido allí esa importante dotación cultural que Lugo llevaría más de 20 años disfrutando. No sé si sería la salvación del casco histórico, pero sin duda que habría contribuido a minorar el deterioro que padece.

Hoy, 23 años después, y desde junio de 2020 Lugo cuenta con la deseada infraestructura cultural, un moderno auditorio que costó más de 20 millones de euros pagados por la Xunta de Galicia y que el gobierno municipal, de coalición entre socialistas y nacionalistas, no acaba de encontrar la manera de abrir al público con una atractiva agenda de actos culturales. O quizás sí, si nos fijamos en, los movimientos de los últimos días y en los rumores de una posible apertura a pocos días de la cita en las urnas para elegir una nueva corporación municipal. 

En la misma entrevista, Orozco decía que ve a Lugo “un poco parada en los últimos años”, y creo que tiene razón. Ni auditorio, ni proyectos que den ilusión de futuro. 

Posiblemente la solución esté en dotar a nuestra ciudad de un nuevo gobierno, uno unido, que devuelva ese dinamismo perdido por Lugo hace ya más de dos décadas, y dejar para la historia los gobiernos de coalición entre intereses muy diferentes sólo sustentados en mantenerse en el poder a toda costa, aunque sea aplicando políticas contradictorias con el único fin de impedir que gobierne la alcaldable que más votos consiga que todos sabemos, y ellos también, que será Elena Candia.


Un pouco parada

O peor que lle pode pasar a unha sociedade, aos cidadáns e ás cidades nas que habitan é que se atopen “unhas pouco paradas”. Hai poucos días e en leste mesmo diario o exalcalde socialista López Orozco concedía unha ampla entrevista e nela atopei varias opinións que seguramente, con matices, podería compartir.

A primeira foi unha referencia ao cada día máis deteriorado cuartel de San Fernando, e sobre o que opinaba e cito textualmente “É que foi unha pena perder o auditorio alí. Fose a salvación do centro histórico e Lugo tería auditorio desde hai anos. Pero había outros intereses”.

Claro que foi unha pena, diría algo máis, foi un grave erro de xestión non facelo alí. O que loxicamente non aclara nesa entrevista son as razóns polas que non se construíu aí o auditorio, que brevemente tratarei de lembrar.

En 1999, ano no que o exalcalde tomou posesión, atopouse cun proxecto de auditorio en marcha, froito dun concurso de ideas no que todos os grupos políticos da corporación que me honrei en presidir puideron opinar. Tamén a propiedade do inmoble do cuartel que adquirimos ao Ministerio de Defensa e o máis importante, un xeneroso orzamento que permitise iniciar as obras do auditorio.

Cando se refire a que había outros intereses, non aclara a cales se refire, pero noutras ocasións escudáronse nas discrepancias co seu socio de coalición, o BNG, e nos informes do organismo ICOMOS que rexeitaban a localización. Hai que lembrar que estes informes non son vinculantes e que a verdadeira causa, polo menos na miña opinión, foron as discrepancias internas nun goberno formado por integrantes de partidos con intereses distintos e só unido polo lexítimo fin de que non gobernase a lista máis votada e a un puñado de votos da maioría absoluta, a do Partido Popular.

Claro que foi unha pena que non se construíu alí esa importante dotación cultural que Lugo levaría máis de 20 anos gozando. Non se se sería a salvación do centro histórico, pero sen dúbida que contribuiría a minorar a deterioración que padece.

Hoxe, 23 anos despois, e desde xuño de 2020 Lugo conta coa desexada infraestrutura cultural, un moderno auditorio que custou máis de 20 millóns de euros pagos pola Xunta de Galicia e que o goberno municipal, de coalición entre socialistas e nacionalistas, non acaba de atopar a maneira de abrir ao público cunha atractiva axenda de actos culturais. Ou quizais si, se nos fixamos en, os movementos dos últimos días e nos rumores dunha posible apertura a poucos días da cita nas urnas para elixir unha nova corporación municipal. 

Na mesma entrevista, Orozco dicía que ve a Lugo “un pouco parada nos últimos anos”, e creo que ten razón. Nin auditorio, nin proxectos que dean ilusión de futuro. 

Posiblemente a solución estea en dotar á nosa cidade dun novo goberno, un unido, que devolva ese dinamismo perdido por Lugo fai xa máis de dúas décadas, e deixar para a historia os gobernos de coalición entre intereses moi diferentes só sustentados en manterse no poder custe o que custe, aínda que sexa aplicando políticas contraditorias co único fin de impedir que goberne a alcaldable que máis votos consiga que todos sabemos, e eles tamén, que será Elena Candia.

0 comentarios: