miércoles, 21 de junio de 2023

Cuidar a las personas

El pasado fin de semana se constituyeron la práctica totalidad de las nuevas corporaciones locales en España. Me coincidió con la entrega de diplomas a la promoción del máster en fisioterapia pediátrica que cursó una de mis hijas, y allí estuvimos. Durante esa ceremonia pudimos escuchar a representantes del claustro académico y de los propios alumnos, y los mensajes fueron coincidentes.

Es muy importante ser humildes en todas las facetas de la vida y especialmente en aquellas profesiones donde el trato con las personas es la principal actividad. También tener claras las metas que uno persigue para no desviarse del camino cuando surjan opciones tentadoras, alguno las denominó “puestazos”, que te aparten de tu vocación.

Tener claro los orígenes de cada uno, para no olvidarlos, y mantener los pies en el suelo, fueron igualmente recomendaciones compartidas por los futuros profesionales que de aquellas aulas salieron.

Y finalmente, por limitar el número de ejemplos, me pareció muy procedente que se incidiera en la importancia de cuidar de manera exquisita al paciente, a la persona a la que van a tratar y ayudar.

Todas estas recomendaciones valdrían para los ediles que el sábado, al mismo tiempo que los jóvenes que se graduaban, adquirían su acta de concejal o alcalde en los diferentes rincones, pueblos y ciudades españolas.

En los salones de plenos de los ayuntamientos los deseos de la mayoría también coincidían en gobernar para todos, mejorar la calidad de vida de los vecinos, atender sus demandas a pie de calle y un largo etcétera. Una lista de buenos deseos que, con el paso de las semanas y en muchos casos, se irán reduciendo o incumpliendo. Casi siempre ha sido así.

¡Cuántas dosis de humildad son necesarias en la política actual, en la que sobran las muestras diarias de soberbia! ¡Cuánta falta de vocación de servicio, que es como concibo la política! ¡Cuánta falta de poner los pies en el suelo y dejar de especular con los sueños de todos!

La política se encuentra contaminada por la inmediatez de obtener resultados, por otorgar más importancia a comunicarse por medio de las redes sociales que por el trato directo con las personas, con los vecinos. También por la crispación y el enfrentamiento entre los colores políticos, más empeñados en marcar diferencias que en buscar lo que nos une.

Este clima, unido al largo periodo de crispación y división entre españoles propiciado por la política que viene practicando el Gobierno de España, me lleva a la última de las reflexiones escuchadas en el acto académico que les comentaba: cuidar de manera exquisita al paciente, en el caso de la política al ciudadano, a las personas.

Cuidar significa velar por dar respuestas eficaces a las principales preocupaciones de los ciudadanos, el coste de los alimentos, las hipotecas, las oportunidades laborales, la educación y la sanidad de calidad, en definitiva, velar por ofrecer calidad de vida, desterrando de la política la demagogia, el autobombo y las divisiones entre los que piensan de una manera o de otra. Cuidar a tus vecinos, a tu ciudad.


Coidar ás persoas

A pasada fin de semana constituíronse a práctica totalidade das novas corporacións locais en España. Coincidiume coa entrega de diplomas á promoción do máster en fisioterapia pediátrica que cursou unha das miñas fillas, e alí estivemos. Durante esa cerimonia puidemos escoitar a representantes do claustro académico e dos propios alumnos, e as mensaxes foron coincidentes.

É moi importante ser humildes en todas as facetas da vida e especialmente naquelas profesións onde o trato coas persoas é a principal actividade. Tamén ter claras as metas que un persegue para non desviarse do camiño cando xurdan opcións tentadoras, algún as denominou “postazos”, que che aparten da túa vocación.

Ter claro as orixes de cada un, para non esquecelos, e manter os pés no chan, foron igualmente recomendacións compartidas polos futuros profesionais que daquelas aulas saíron.

E finalmente, por limitar o número de exemplos, pareceume moi procedente que se incidise na importancia de coidar de maneira exquisita ao paciente, á persoa á que van tratar e axudar.

Todas estas recomendacións valerían para os edís que o sábado, ao mesmo tempo que os mozos que se graduaban, adquirían a súa acta de concelleiro ou alcalde nos diferentes recunchos, pobos e cidades españolas.

Nos salóns de plenos dos concellos os desexos da maioría tamén coincidían en gobernar para todos, mellorar a calidade de vida dos veciños, atender as súas demandas a pé de rúa e un longo etcétera. Unha lista de bos desexos que, co paso das semanas e en moitos casos, iranse reducindo ou incumprindo. Case sempre foi así.

Cantas doses de humildade son necesarias na política actual, na que sobran as mostras diarias de soberbia! Canta falta de vocación de servizo, que é como concibo a política! Canta falta de poñer os pés no chan e deixar de especular cos soños de todos!

A política atópase contaminada pola inmediatez de obter resultados, por outorgar máis importancia a comunicarse por medio das redes sociais que polo trato directo coas persoas, cos veciños. Tamén pola crispación e o enfrontamento entre as cores políticas, máis empeñados en marcar diferenzas que en buscar o que nos une.

Este clima, unido ao longo período de crispación e división entre españois propiciado pola política que vén practicando o Goberno de España, lévame á última das reflexións escoitadas no acto académico que lles comentaba: coidar de maneira exquisita ao paciente, no caso da política ao cidadán, ás persoas.

Coidar significa velar por dar respostas eficaces ás principais preocupacións dos cidadáns, o custo dos alimentos, as hipotecas, as oportunidades laborais, a educación e a sanidade de calidade, en definitiva, velar por ofrecer calidade de vida, desterrando da política a demagoxia, o autobombo e as divisións entre os que pensan dunha maneira ou doutra. Coidar aos teus veciños, á túa cidade.

0 comentarios: