miércoles, 4 de septiembre de 2024

Maniobras de distracción

Que las vacaciones son para desconectar es algo aceptado y reconocido universalmente, pero que esa desconexión implique indiferencia ante acontecimientos y noticias de gran alcance y transcendencia ya no parece tan asumible.

Que algunos gobernantes utilicen los periodos estivales y con los ciudadanos mayoritariamente en tiempo de vacaciones para aprobar medidas impopulares o para transgredir las mínimas formas y maneras democráticas, empieza a ser ya una costumbre.

Pero todo ello debería tener un límite y este verano han ocurrido muchas cosas que algunos han querido que pasaran inadvertidas o que los ciudadanos les prestasen menos atención de la debida por estar centrados en pasar unos días tranquilos y alejados de las obligaciones del resto del año.

Sólo citaré, a modo de ejemplos, algunas de las noticias que en estos dos meses estivales han tenido repercusión en los medios nacionales e internacionales. No son todas, pero si las que me han parecido más relevantes.

Sin mencionar las relacionadas con sucesos y tragedias, que generalmente son las más morbosas, quién no ha escuchado, visto o leído noticias relacionadas con diferentes conflictos bélicos en Ucrania, Oriente Medio, las tensiones entre Estados Unidos y China, o el escandaloso pucherazo que pocos niegan, aunque algunos callen, acontecido en las últimas elecciones venezolanas.

Pero sin duda a nadie debería haberle pasado desapercibido algunas de las cuestiones que más directamente afectaron a España y por lo tanto a todos nosotros. 

Me refiero a las negociaciones y al precio que pagaremos por tener un presidente socialista en Cataluña y, por ende, mantener al presidente Sánchez en la Moncloa. O qué decir del bochorno internacional a provocado por el espectáculo de Puigdemont apareciendo en lugar y hora bien anunciados previamente y burlando a los cientos de policías que deberían detenerlo. Y por último, por no agotar el espacio disponible, qué decir de la continua llegada masiva de migrantes a nuestras costas, especialmente de Canarias y Ceuta, ocasionando una crisis migratoria de gran impacto social pero que parece que no merece respuesta ni por nuestro gobierno ni, por extensión, por parte de las autoridades europeas que también parecen haberse tomado en serio lo de desconectar de todo este verano.

Si a ello añadimos que también durante el verano el deporte, llámese Juegos Olímpicos o liga de fútbol, han servido una vez más de atenuante o bálsamo para que los ciudadanos permaneciesen realmente distraídos a las noticias que antes comentaba, las maniobras de distracción han causado el efecto deseado para algunos.

Me caben muchas dudas sobre el por qué de esta actitud. Me preocupa que nos vayamos acostumbrando a los escándalos, corruptelas, inoperancia o lo que es peor, a la toma de acuerdos y decisiones que en otros tiempos y con gobiernos de otro color hubiesen supuesto, aún en verano,  movilizaciones y protestas diarias en las calles. No es posible una sociedad anestesiada, indiferente ante decisiones cuyas consecuencias, aunque algunos no lo crean, nos afectan a todos, y mucho. Vale que necesitemos distraernos, y el verano es buen momento, pero ahora que ya va tocando a su fin y ya estamos en tiempo de la vuelta al cole, a ver si no caemos en las maniobras de distracción.

Manobras de distracción

Que as vacacións son para desconectar é algo aceptado e recoñecido universalmente, pero que esa desconexión implique indiferenza #ante acontecementos e noticias de gran alcance e transcendencia xa non parece tan asumible.

Que algúns gobernantes utilicen os períodos estivais e cos cidadáns maioritariamente en tempo de vacacións para aprobar medidas impopulares ou para transgredir as mínimas formas e maneiras democráticas, empeza a ser xa un costume.

Pero todo iso debería ter un límite e este verán ocorreron moitas cousas que algúns quixeron que pasasen inadvertidas ou que os cidadáns lles prestasen menos atención da debida por estar centrados en pasar uns días tranquilos e afastados das obrigacións do resto do ano.

Só citarei, a modo de exemplos, algunhas das noticias que nestes dous meses estivais tiveron repercusión nos medios nacionais e internacionais. Non son todas, pero se as que me pareceron máis relevantes.

Sen mencionar as relacionadas con sucesos e traxedias, que xeralmente son as máis morbosas, quen non escoitou, visto ou lido noticias relacionadas con diferentes conflitos bélicos en Ucraína, Oriente Medio, as tensións entre Estados Unidos e China, ou a escandalosa fraude electoral que poucos negan, aínda que algúns calen, acontecido nas últimas eleccións venezolanas.

Pero sen dúbida a ninguén debería pasarlle desapercibido algunhas das cuestións que máis directamente afectaron a España e por tanto a todos nós. 

Refírome ás negociacións e ao prezo que pagaremos por ter un presidente socialista en Cataluña e, polo tanto, manter ao presidente Sánchez na Moncloa. Ou que dicir do bochorno internacional a provocado polo espectáculo de Puigdemont aparecendo en lugar e hora ben anunciados previamente e burlando aos centos de policías que deberían detelo. E por último, por non esgotar o espazo dispoñible, que dicir da continua chegada masiva de migrantes ás nosas costas, especialmente de Canarias e Ceuta, ocasionando unha crise migratoria de gran impacto social pero que parece que non merece resposta nin polo noso goberno nin, por extensión, por parte das autoridades europeas que tamén parecen tomarse en serio o de desconectar de todo este verán.

Se a iso engadimos que tamén durante o verán o deporte, chámese Xogos Olímpicos ou liga de fútbol, serviron unha vez máis de atenuante ou bálsamo para que os cidadáns permanecesen realmente distraídos ás noticias que antes comentaba, as manobras de distracción causaron o efecto desexado para algúns.

Cábenme moitas dúbidas sobre o por que desta actitude. Preocúpame que nos vaiamos afacendo aos escándalos, corruptelas, inoperancia ou o que é peor, á toma de acordos e decisións que noutros tempos e con gobernos doutra cor supuxesen, aínda no verán,  mobilizacións e protestas diarias nas rúas. Non é posible unha sociedade anestesiada, indiferente #ante decisións cuxas consecuencias, aínda que algúns non o crean, aféctannos a todos, e moito. Vale que necesitemos distraernos, e o verán é bo momento, pero agora que xa vai tocando ao seu fin e xa estamos en tempo da volta ao cole, a ver se non caemos nas manobras de distracción.

0 comentarios: